zakowować
zakowować
zakowować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakowuju | zakowujemoj | zakowujemy |
| 2. | zakowuješ | zakowujetej (-taj) | zakowujeće |
| 3. | zakowuje | zakowujetej | zakowuja (zakowuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zakowujo, zakowujcy, zakowowawši |
| prezensowy particip | zakowowacy |
| preteritowy particip | zakowowany |
| ł-forma | zakowował, zakowowała, zakowowało, dual: zakowowałoj, plural: zakowowali (zakowowałe) |
| werbalny substantiw | zakowowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakowowach | zakowowachmoj | zakowowachmy |
| 2. | zakowowaše | zakowowaštej | zakowowašće |
| 3. | zakowowaše | zakowowaštej | zakowowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zakowujmoj | zakowujmy |
| 2. | zakowuj | zakowujtej (-taj) | zakowujće |
| 3. | zakowuj, njech zakowuje | zakowujtej (-taj) | njech zakowuja (zakowuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ko-wo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zakou̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zakowowaše je 0x dokładźene, zakowowa (móže tež něšto druhe być) 0x.