zakrjudować
zakrjudować
zakrjudować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakrjuduju | zakrjudujemoj | zakrjudujemy |
| 2. | zakrjuduješ | zakrjudujetej (-taj) | zakrjudujeće |
| 3. | zakrjuduje | zakrjudujetej (-taj) | zakrjuduja (zakrjuduju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zakrjudujo, zakrjudujcy, zakrjudowawši | ||
| prezensowy particip | zakrjudowacy | ||
| preteritowy particip | zakrjudowany | ||
| ł-forma | zakrjudował, zakrjudowała, zakrjudowało, dual: zakrjudowałoj, plural: zakrjudowali (zakrjudowałe) | ||
| werbalny substantiw | zakrjudowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zakrjudowach | zakrjudowachmoj | zakrjudowachmy |
| 2. | zakrjudowa | zakrjudowaštej | zakrjudowašće |
| 3. | zakrjudowa | zakrjudowaštej | zakrjudowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zakrjudujmoj | zakrjudujmy |
| 2. | zakrjuduj | zakrjudujtej (-taj) | zakrjudujće |
| 3. | zakrjuduj, njech zakrjuduje | zakrjudujtej (-taj) | njech zakrjuduja (zakrjuduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-krju-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: zakʀʲudou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zakrjudowaše je 0x dokładźene, zakrjudowa (móže tež něšto druhe być) 0x.