zamochtować
zamochtować
zamochtować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zamochtuju | zamochtujemoj | zamochtujemy |
| 2. | zamochtuješ | zamochtujetej (-taj) | zamochtujeće |
| 3. | zamochtuje | zamochtujetej | zamochtuja (zamochtuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zamochtujo, zamochtujcy, zamochtowawši |
| prezensowy particip | zamochtowacy |
| preteritowy particip | zamochtowany |
| ł-forma | zamochtował, zamochtowała, zamochtowało, dual: zamochtowałoj, plural: zamochtowali (zamochtowałe) |
| werbalny substantiw | zamochtowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zamochtowach | zamochtowachmoj | zamochtowachmy |
| 2. | zamochtowaše | zamochtowaštej | zamochtowašće |
| 3. | zamochtowaše | zamochtowaštej | zamochtowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zamochtujmoj | zamochtujmy |
| 2. | zamochtuj | zamochtujtej (-taj) | zamochtujće |
| 3. | zamochtuj, njech zamochtuje | zamochtujtej (-taj) | njech zamochtuja (zamochtuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-moch-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: zamɔʦhtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zamochtowaše je 0x dokładźene, zamochtowa (móže tež něšto druhe być) 0x.