zarubować
Napohlad
zarubować
zarubować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zarubuju | zarubujemoj | zarubujemy |
2. | zarubuješ | zarubujetej (-taj) | zarubujeće |
3. | zarubuje | zarubujetej | zarubuja (zarubuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zarubujo, zarubujcy, zarubowawši |
prezensowy particip | zarubowacy |
preteritowy particip | zarubowany |
ł-forma | zarubował, zarubowała, zarubowało, dual: zarubowałoj, plural: zarubowali (zarubowałe) |
werbalny substantiw | zarubowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zarubowach | zarubowachmoj | zarubowachmy |
2. | zarubowaše | zarubowaštej | zarubowašće |
3. | zarubowaše | zarubowaštej | zarubowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zarubujmoj | zarubujmy |
2. | zarubuj | zarubujtej (-taj) | zarubujće |
3. | zarubuj, njech zarubuje | zarubujtej (-taj) | njech zarubuja (zarubuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ru-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʀubou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zarubowaše je 0x dokładźene, zarubowa (móže tež něšto druhe być) 0x.