zasmolować
zasmolować
zasmolować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zasmoluju | zasmolujemoj | zasmolujemy |
| 2. | zasmoluješ | zasmolujetej (-taj) | zasmolujeće |
| 3. | zasmoluje | zasmolujetej | zasmoluja (zasmoluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zasmolujo, zasmolujcy, zasmolowawši |
| prezensowy particip | zasmolowacy |
| preteritowy particip | zasmolowany |
| ł-forma | zasmolował, zasmolowała, zasmolowało, dual: zasmolowałoj, plural: zasmolowali (zasmolowałe) |
| werbalny substantiw | zasmolowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zasmolowach | zasmolowachmoj | zasmolowachmy |
| 2. | zasmolowaše | zasmolowaštej | zasmolowašće |
| 3. | zasmolowaše | zasmolowaštej | zasmolowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zasmolujmoj | zasmolujmy |
| 2. | zasmoluj | zasmolujtej (-taj) | zasmolujće |
| 3. | zasmoluj, njech zasmoluje | zasmolujtej (-taj) | njech zasmoluja (zasmoluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-smo-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zasmɔlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zasmolowaše je 0x dokładźene, zasmolowa (móže tež něšto druhe być) 0x.