zdospołnjować
zdospołnjować
zdospołnjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zdospołnjuju | zdospołnjujemoj | zdospołnjujemy |
| 2. | zdospołnjuješ | zdospołnjujetej (-taj) | zdospołnjujeće |
| 3. | zdospołnjuje | zdospołnjujetej | zdospołnjuja (zdospołnjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zdospołnjujo, zdospołnjujcy, zdospołnjowawši |
| prezensowy particip | zdospołnjowacy |
| preteritowy particip | zdospołnjowany |
| ł-forma | zdospołnjował, zdospołnjowała, zdospołnjowało, dual: zdospołnjowałoj, plural: zdospołnjowali (zdospołnjowałe) |
| werbalny substantiw | zdospołnjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zdospołnjowach | zdospołnjowachmoj | zdospołnjowachmy |
| 2. | zdospołnjowaše | zdospołnjowaštej | zdospołnjowašće |
| 3. | zdospołnjowaše | zdospołnjowaštej | zdospołnjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zdospołnjujmoj | zdospołnjujmy |
| 2. | zdospołnjuj | zdospołnjujtej (-taj) | zdospołnjujće |
| 3. | zdospołnjuj, njech zdospołnjuje | zdospołnjujtej (-taj) | njech zdospołnjuja (zdospołnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zdo-społ-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zdɔspou̯nʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zdospołnjowaše je 0x dokładźene, zdospołnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.