zešnórować
zešnórować
zešnórować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zešnóruju | zešnórujemoj | zešnórujemy |
| 2. | zešnóruješ | zešnórujetej (-taj) | zešnórujeće |
| 3. | zešnóruje | zešnórujetej (-taj) | zešnóruja (zešnóruju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zešnórujo, zešnórujcy, zešnórowawši | ||
| prezensowy particip | zešnórowacy | ||
| preteritowy particip | zešnórowany | ||
| ł-forma | zešnórował, zešnórowała, zešnórowało, dual: zešnórowałoj, plural: zešnórowali (zešnórowałe) | ||
| werbalny substantiw | zešnórowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zešnórowach | zešnórowachmoj | zešnórowachmy |
| 2. | zešnórowa | zešnórowaštej | zešnórowašće |
| 3. | zešnórowa | zešnórowaštej | zešnórowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zešnórujmoj | zešnórujmy |
| 2. | zešnóruj | zešnórujtej (-taj) | zešnórujće |
| 3. | zešnóruj, njech zešnóruje | zešnórujtej (-taj) | njech zešnóruja (zešnóruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ze-šnó-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: zeʃnóʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zešnórowaše je 0x dokładźene, zešnórowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Lac, zešnórowany nade wšitko mi rjeńši, serbski, přistojniši ji wutrobu po dobrym krywa. (Ćišinski)