zračkować
zračkować
zračkować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zračkuju | zračkujemoj | zračkujemy |
| 2. | zračkuješ | zračkujetej (-taj) | zračkujeće |
| 3. | zračkuje | zračkujetej (-taj) | zračkuja (zračkuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | zračkujo, zračkujcy, zračkowawši | ||
| prezensowy particip | zračkowacy | ||
| preteritowy particip | zračkowany | ||
| ł-forma | zračkował, zračkowała, zračkowało, dual: zračkowałoj, plural: zračkowali (zračkowałe) | ||
| werbalny substantiw | zračkowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zračkowach | zračkowachmoj | zračkowachmy |
| 2. | zračkowa(še) | zračkowaštej | zračkowašće |
| 3. | zračkowa(še) | zračkowaštej | zračkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zračkujmoj | zračkujmy |
| 2. | zračkuj | zračkujtej (-taj) | zračkujće |
| 3. | zračkuj, njech zračkuje | zračkujtej (-taj) | njech zračkuja (zračkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zrač-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: zʀaʧkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zračkowaše je 0x dokładźene, zračkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.