zwotwožować
zwotwožować
zwotwožować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwotwožuju | zwotwožujemoj | zwotwožujemy |
| 2. | zwotwožuješ | zwotwožujetej (-taj) | zwotwožujeće |
| 3. | zwotwožuje | zwotwožujetej | zwotwožuja (zwotwožuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zwotwožujo, zwotwožujcy, zwotwožowawši |
| prezensowy particip | zwotwožowacy |
| preteritowy particip | zwotwožowany |
| ł-forma | zwotwožował, zwotwožowała, zwotwožowało, dual: zwotwožowałoj, plural: zwotwožowali (zwotwožowałe) |
| werbalny substantiw | zwotwožowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwotwožowach | zwotwožowachmoj | zwotwožowachmy |
| 2. | zwotwožowaše | zwotwožowaštej | zwotwožowašće |
| 3. | zwotwožowaše | zwotwožowaštej | zwotwožowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zwotwožujmoj | zwotwožujmy |
| 2. | zwotwožuj | zwotwožujtej (-taj) | zwotwožujće |
| 3. | zwotwožuj, njech zwotwožuje | zwotwožujtej (-taj) | njech zwotwožuja (zwotwožuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwot-wo-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zu̯ɔtu̯oʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zwotwožowaše je 0x dokładźene, zwotwožowa (móže tež něšto druhe być) 0x.