K wobsahej skočić

Hana

z Wikisłownika

Hana

kazus singular dual plural
nominatiw HanaHanjeHany
genitiw HanyHanowHanow
datiw HanjeHanomajHanam
akuzatiw HanuHanjeHany
instrumental z(e) Hanuz(e) Hanomajz(e) Hanami
lokatiw po Hanjepo Hanomajpo Hanach


Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Ha·na, datiw Ha·nje

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
MFA: ['hana], datiw: ['hanʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] a) wot hebrejskeho předmjena חַנָּה (Chana [chana]), wotwodźi so wot חֵן (chen = hnada), miłosć; b) skrótšena forma němskeho předmjena Johanne, žónska forma wot hebrejskeho předmjena יוחנן (Jochanan = Jan). Wotwodźene wot Hana su Ana a přisłušne formy.

Warijanty:

[1] Hanka, Hanuška, Jana, Anja, Anka, Anet, Aneta; dopokazany na 17y lětstotk: Ana [1]

Muske formy:

[1] Hano, Hanko

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Nětko, hdyž mi w čěpcu chodźi moja zwěrowana, lědom wjace wo mnje rodźi, z Hančički bu Hana, z Hany hórke Hanisko, wjerjebinow podomstwo. (Handrij Zejler) [2]
[1] Luba Hana, prosy mać, Kajki dobry kónc to ma wzać? (Jakub Nowak-Kaščanski) [3]
[1] Hana so njeboješe. (Marja Młynkowa) [4]
[1] Feliks bě pola małeje zasonjeneje Hany nadarjenosć wuslědźił, kotraž jemu dospołnje falowaše. (Jurij Brězan) [5]
[1] Tola kaž bu Hańžka bohaće mytowana, tak njeda za Hanu khostanje čakać. (Jakub Nowak-Kaščanski) [3]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Hanaliza, Hanamarija, Hanamarja, Hanelisa, Hanelora, Haneróža; Hana-Katarina, Hana-Katrin, Hana-Marija, Hana-Ruta, Hana-Tereza, Hana-Triksi

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
[1] Němski wikipedija: Hanna
[1] Němski wikipedija: Anna
[1] Čěska wikipedija: Anna, Hana
[1] Němska wikipedija: Hanna, Anna
[1] Pólska wikipedija: Anna
[1] Słowjenska wikipedija: Ana, Hana

Nóžki

[wobdźěłać]
  1. Walter Wenzel, Studien zu sorbischen Personennamen, 1987, zwjazk 1, strona 100
  2. Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 4. 1860. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 1 2 Jakub Nowak-Kaščanski: Čěski nan a serbski syn. Powědančko ze stareho časa, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Marja Młynkowa: Zhromadźene spisy. Zwjazk 1. Dny w dalinje, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de