dóńć

z Wikisłownika

dóńć

dóńć (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. dóńdu dóńdźemoj dóńdźemy
2. dóńdźeš dóńdźetej (-taj) dóńdźeće
3. dóńdźe dóńdźetej (-taj) dóńdu (dóńdźeja)


aspekt p
transgresiw dóńducy, dóšedši, (dóšowši)
prezensowy particip dóńducy
preteritowy particip dóńdźeny
ł-forma dóšoł, dóšła, dóšło,
dual: dóšłoj (-łaj, -łej), plural: dóšli (dóšłe)
werbalny substantiw -



preteritum
wosoba singular dual plural
1. dóńdźech dóńdźechmoj dóńdźechmy
2. dóńdźe dóńdźeštej dóńdźešće
3. dóńdźe dóńdźeštej dóńdźechu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- dóńdźmoj dóńdźmy
2. dóńdź dóńdźtej dóńdźće
3. dóńdź, njech dóńdźe dóńdźtej njech dóńdu (dóńdźeja)



Ortografija

Dźělenje słowow: dóńć

Semantika

Woznamy:

[1] so k někajkemu cilej dóstać
[2] někoho wopytać
[3] (časnik) stejo wostać

Synonymy:

[1] přińć; dóstać so
[2] wopytać
[3] stejo wostać

Antonymy:

[1] woteńć

Hyperonymy:

[1] hić

Přikłady:

[1] Hdyž do kowarnje dóńdźe, njebě Marjana doma. (Brězan)
Na kwas ludźo chwatachu, na chowanje dóńdźechu. (Ćišinski)
Do kajkich časow dóńdźemy? (Iselt)
[2] Bosćij je sej k Nyčec Handrijej dóšoł, kiž je na prózdninach doma. (Kubašec)
[3] Pon so ničo wjac njepiknu, hač zeger šće dźěše. A kaž tón dóšoł, by ćicho a wojstwi ćma. (Radyserb)


Přełožki[wobdźěłać]