Handrij

z Wikisłownika

Handrij

Commons
Commons

Handrij (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Handrij Handrijej Handrijo
genitiw Handrija Handrijow Handrijow
datiw Handrijej Handrijomaj Handrijam
akuzatiw Handrija Handrijow Handrijow
instrumental z(e) Handrijom z(e) Handrijomaj z(e) Handrijemi
lokatiw po Handriju po Handrijomaj po Handrijach
wokatiw Handrijo Handrijej Handrijo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Han·drij , genitiw Han·dri·ja

Wurjekowanje

MFA: ['handʀii̯]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] wot grjekskeho mužaceho předmjena Ανδρέας (Andreas), wot ανδρεία (andreia = mužnosć) respektiwnje ἀνδρεῖος (andreios = mužny)

Warijanty:

[1] Handrijas, Handroš; dopokazany na 17y lětstotk: Handrej [1]

Žónske formy:

[1] Handrijka, Andreja

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Marja je wčera doma pobyła, a Handrij je z Leńku, našej najmłódšej, k jeje kmótře jutrowne jejka njesł, Dźěd a wowka staj w susodstwje na kofeju. (Marja Kubašec) [2]
[1] Bratraj Frank a Handrij Dórnik kaž tež Tomaš Šrajer to tež hač do 85 min. wuběrnje zmištrowachu, potom pak prasny niski kop domjacych wot žerdźe njedźeržomnje za wrotarja Franca Pillera k 2:2 do wrotow. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [3]
[1] Jeho sobuzałožerjo běchu: Hendrich Imiš, Michał Domaška, Korla Rjenč, Handrij Libša, Awgust Hilbrig, Bohuwěr Sauer, Adolf Šołta, Moric Pjelawa a Bruno Pohlenc. (Jakub Bart-Ćišinski) [4]
[1] Bernd Grofa z mandźelskej Marju a Handrij Kumer z přećelku Katrinu Langec pak předstajichu, kak su wotročcy dźowki něhdy po dźěle do rěki kupać šli. (Serbske Nowiny, 16. žnjenca 1999) [5]
[1] Pawoł Wićaz narodźi so 14. wulkeho róžka 1901 jako prěni syn skałarja a mulerja Handrija Wićaza a jeho mandźelskeje Madleny w Chrósćicach. (Rozhlad, 1996) [6]
[1] Hudźbu je wušła z pjera wjacorych komponistow, mjez druhim Handrija a Jamesa. Předłoha:žórło-0899REST 1999
[1] Dokelž maja někotři z nich wosobinske zwiski k Handrijej Čornakej z Pančic-Kulowa, prošachu wo rozmołwu z łužiskim ratarjom. (Serbske Nowiny, 30. pražnika 1999) [7]
[1] Maći, Handrijej tola dwoja wěra ničo ćuze njeje;; znaje z Budyšina nase swjate dny a bože słužby a , kak so zadźeržeć, Bosćij mać pokoješe. (Marja Kubašec) [8]
[1] Měješe jeho tež radšo hač samoho Handrija, kotryž běše stajnje chutny, runjež Handrij najhusćišo w niskej komorje sydał a tamnych wšitkich hakle po času sobu přiwjedł. (Jurij Brězan) [9]
[1] Lubuju Madlenineho bratra Handrija. (Marja Kubašec) [10]
[1] Z woprědka drje ju pře to hłowa njeboleše; ze swojim mužom Handrijom a ze swojej wěrnej lubosću běše tež z najmjeńšim kućikom za lubo [[wzać|wzała][[[semikolon|;]] ale pozdźišo, hdyž so jej són lubosće dodźał a z hłowy wukurił, dopóznawaše dźeń a bóle, kak mało ruma tu je. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [11]
[1] Tuta faza sorabistiki je wusko zwjazana ze skutkowanjom tajkich wuznamnych serbskich patriotow kaž Handrijom Lubjenskim, Handrijom Zejlerjom, Janom Pětrom Jordanom, Janom Arnoštom Smolerjom, Michałom Hórnikom a Křesćanom Bohuwěrom Pfulom. (Rozhlad, 1996) [6]
[1] Wo zasłužbnym serbskim prócowarju Hendrichu Imišu, wo Handriju Zejlerjo z dotal njeznateje strony wot Lucije Hajnec a wo lisće, kajkiž jón Marko Grojlich dźensa Zejlerjej napisa. (Rozhlad, 1997) [12]
[1] Ale Handrijo, ty tola prjedy chětro bojazny a so póćmje kóždeho kerčka a kóždeho piknjenja stróžeše , rjeknych. (Korla Bohuwěr Šěca) [13]
[1] Bosćij rjekny Handrijej: Handrijo, ty njemóžeš moju ruku trjechić, hdyž ja njecham. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [14]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Handrijowe/~a/~y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Handrij Nyča, Handrij Zahrodnik, Handrij Zejler

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Ondřej
[1] Hornjoserbska wikipedija: Handrij
[1] Němska wikipedija: Andreas
[1] Pólska wikipedija: Andrzej, Jędrzej
[1] Słowjenska wikipedija: Andrej

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Walter Wenzel, Studien zu sorbischen Personennamen, 1987, zwjazk 1, strona 100
  2. Marja Kubašec: Lěto wulkich wohenjow. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1970. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 8. 1880. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Serbske Nowiny, 16. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Serbske Nowiny, 30. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1963. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. Jurij Brězan: Stara Jančowa. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  10. Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  11. Mikławš Bjedrich-Radlubin: Stara jabłučina a druhe powědančka. Wotćišč z "Katolskoho Pósta". Serbska knihownja čo. 3. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  12. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  13. Korla Bohuwěr Šěca: Čłowjek w přirodźe. 1925. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  14. Mikławš Bjedrich-Radlubin: I. Plista. Žortna bjesada. II. Ducy z kowarnje. Humoristiski wobraz. Serbska knihownja čo. 4. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de