K wobsahej skočić

Hendrich

z Wikisłownika

Hendrich

Commons
Commons
kazus singular dual plural
nominatiw Hendrich Hendrichaj Hendrichojo
genitiw Hendricha Hendrichow Hendrichow
datiw Hendrichej Hendrichomaj Hendricham
akuzatiw Hendricha Hendrichow Hendrichow
instrumental z(e) Hendrichom z(e) Hendrichomaj z(e) Hendrichami
lokatiw po Hendrichu po Hendrichomaj po Hendrichach
wokatiw Hendricho Hendrichaj Hendrichojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Hend·rich, genitiw Hend·ri·cha

Wurjekowanje

MFA: [hɛndʀʲixʲ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] wot dwuzdónkateho wysokoněmskeho mjena Heinrich, wot dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena Heimrich / Heimirich, zestajaneho z germanskej mjenowej elementaj haim (= dom) a rîch / rîk (= knježićel, kral), wot pragermanskeho *haimaz [→en] a *rīks [→en], wot indogermanskeho *kei- a *rēg-

Warijanty:

[1] Hendri, Henri

Žónske formy:

[1] Hendruška, Hendriška, Hendrika

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Za tajkimle wobjedom raz štyrjo přećeljo, Gusta, Hendrich, Jurij a Feliks, wšitcy hračcy wšelakich Pariskich dźiwadłow, hromadźe sedźachu, pijachu a so wurěčowachu. (Jakub Bart-Ćišinski) [1]
[1] Smy potajkim hakle w našich dnjach wotkryli za Serbow dźěło Hendricha Božidara Wjele, a je to dźěło tajkeho razu, zo móžemy na toho wuměłca być jara hordźi, přetož je to dźěło, kiž słuša do najkrasnišich pomnikow našeho klasiskeho narodneho namrěwstwa. (Měrćin Nowak-Njechorński) [2]
[1] Tutón wobwod dowěri swojemu synej Hendrichej z wotpohladom, zo by sebje|so]] tutón wukmanił za dalše nadpady. (Jakub Lorenc-Zalěski) [3]
[1] Myslu na Hendricha Jaroměra Imiša, Alojsa Andrickeho, Josefa Pátu, Jana Krawca, Frida Mětška a na stote posmjertniny Hórnika, kotrež su so hódnje dźakowano iniciatiwje Maćicy woswjećili. (Rozhlad, 1997) [4]
[1] Hižo jako wyši šuler na Budyskim gymnaziju je Zejler ze swojim přećelom Hendrichom Krygarjom na prózdninskich njedźelach husćišo do Krygarjec farskeho domu přišoł. (Marja Kubašec) [5]
[1] Wo zasłužbnym serbskim prócowarju Hendrichu Imišu, wo Handriju Zejlerjo z dotal njeznateje strony wot Lucije Hajnec a wo lisće, kajkiž jón Marko Grojlich dźensa Zejlerjej napisa. (Rozhlad, 1997) [4]
[1] Hendricho, što mysliće? (Jakub Bart-Ćišinski) [1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1] Hendrich Božidar Wjela, Hendrich Jordan, Jaroměr Hendrich Imiš

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Bedřich
[1] Němska wikipedija: Heinrich
[1] Pólska wikipedija: Henryk (imię)
[1] Słowjenska wikipedija: Henrik

Nóžki

[wobdźěłać]
  1. 1,0 1,1 Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 6. 1875. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Měrćin Nowak-Njechorński: Molerjo, spěwarjo, podróžnicy. Zběrka reportažow a skicow. Budyšin: Domowina, 1954. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Jakub Lorenc-Zalěski: Serbscy rjekowje. Zberka wubranych spisow. Berlin: Volk und Wissen, 1957. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Marja Kubašec: Lěto wulkich wohenjow. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1970. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de