K wobsahej skočić

syn

z Wikisłownika

syn

syn (hornjoserbšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]
kazus singular dual plural
nominatiw syn synaj synojo
genitiw syna synow synow
datiw synej synomaj synam
akuzatiw syna synow synow
instrumental z(e) synom z(e) synomaj z(e) synami
lokatiw po synje / po synu po synomaj po synach
wokatiw syno synaj synojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn, genitiw sy·na, lokatiw sy·nje

Wurjekowanje

MFA: [sɨn], lokatiw ['sɨnʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] swójbne: muske dźěćo staršeju, bjezposrědni potomnik muskeho splaha
[2] poetiske, patetiske: muski čłon naroda

Skrótšenki:

[1]

Pochad:

[1] wot prasłowjanskeho *synъ [→en], wot balto-słowjanskeho *sūnús, wot praindoeuropejskeho *suHnús [→en]
[2] wot [1]

Synonymy:

[1] synk, potomnik, hólc

Antonymy:

[1] sotra, staršej, nan, mać

Hyperonymy:

[1] dźěćo, potomnik, potomc; přiwuzny, swójbny

Hyponymy:

[1] adoptiwny syn, přirodny syn, přichodny syn

Kolokacije:

[1]

Podobne słowa:

[1] syno, syna

Přikłady:

— [1] —
[1] Tu pješku, hojo, zabudźmy – mój syn je činił ryćersce! (Zejler)
[1] Njeje wón ćěsla, syn Marije a bratr Jakuba a Józefa, Judy a Symana? (Nowy zakoń) [1]
[1] Tón Pětr, burski syn, je bjezmała z radosću płakał, a tón Wałtar a jeho črjódka su cyły kónc puća hišće z nimaj běželi. (Marja Kubašec) [2]
[1] Pawoł Wićaz narodźi so 14. wulkeho róžka 1901 jako prěni syn skałarja a mulerja Handrija Wićaza a jeho mandźelskeje Madleny w Chrósćicach. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] Ze starej bě wón wony zełžany list wo smjerći swojeho poslednjeho syna Bena čitać móhł, wjace nic. (Jurij Brězan) [4]
[1] Je blešu palenca sobu do šule wzał, a z někotrymi worakawcami su małeho Konrada, syna lěkarja Wencla, tak wopojili, zo je potom cyłu šulsku stwu zabluwał a zo su jeho dyrbjeli kaž choreho domoj wjezć. (Marja Kubašec) [5]
[1] Socialna pozicija wjesneho wučerja Korle Jana Smolerja zmóžni jeho wobdarjenemu synej Arnoštej wopyt gymnazija w Budyšinje, wo čimž so rozprawja we wosebitym wotrězku. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] Tutón wobwod dowěri swojemu synej Hendrichej z wotpohladom, zo by so tutón wukmanił za dalše nadpady. (Jakub Lorenc-Zalěski) [6]
[1] Třeći dźeń wječor wupytnych, zo změje tu mój Valentin nětkle bórze swoju poslednju chwilku, duž jeho našemu lubemu, swěrnemu Bohu wuporučich, jeho prošo, zo chcył, hdyž bě mojeho syna zaso na tón puć dowjedł, kiž do praweho žiwjenja wjedźe, jemu tež dale miły zawostać a dać zbóžnemu z tuteho swěta wudóńć. (Jan Awgust Sykora, 1893) [7]
[1] Wona bě jemu dźěći porodźiła, syna Hariberta a dźowce Doris a Andreju, a bě jeho k wojowarjej za zbožo swojich dźěći woćahnyła. (Jurij Brězan) [8]
[1] Tu pytny Sara, kak sej syn Egyptowčanki Hagary, kotrehož bě tuta Abrahamej porodźiła, z jeje synom Izaakom hrajka. (Stary zakoń) [9]
[1] Nětko zwučuju doma zhromadnje ze synom, kiž tohorunja trubku piska. (Serbske Nowiny, 16. pražnika 1999) [10]
[1] Ničo njewědźeštaj wo swojim synje Ernsće. (Jurij Brězan) [8]
[1] Na to spěwaše Dawid tónle žałostniski spěw wo Saulu a jeho synje Jonatanje. (Stary zakoń) [9]
[1] Jedna mać powěda wo swojim synu, kotryž je w Debrikecach. (Serbske Nowiny, 31. žnjenca 1999) [11]
[1] Kak móžeš so schrobolić, takle wo mojej dźowce a wo synu mojeje sotry rěčeć? (Jakub Bart-Ćišinski) [12]
[1] Wróć so, mój syno Dawido! (Stary zakoń) [9]
[1] Třeći raz so jeho wopraša: Symanje, syno Janowy, lubuješ mje? (Nowy zakoń) [1]
[1] Jónu na nalětnim dnju připołdnju přihladowaše młynk w zahrodźe na ławce sedźo, kak jeho synaj Kito a Mato třilětnymaj zrěbcomaj ze šćěću kožu hładźištaj. (Richard Iselt) [13]
[1] Často dóńdźe sej na sportnišćo wšako hraja mandźelski, synaj a dźowka kopańcu. (Serbske Nowiny, 01. požnjenca 1999) [14]
[1] Dźensa dopołdnja w ćichej hodźinje mi bě, jako bych zasłyšał jasnej hłosaj swojeju synow a mjechki alt lubeje mandźelskeje. (Richard Iselt) [13]
[1] Zatrach bě mjenujcy jemu a wšitkim, kotřiź běchu z nim telko rybow popadli, runje tak tež Jakubej a Janej, Zebedejowymaj synomaj, kotrajž běštaj Symanowaj towaršej. (Nowy zakoń) [1]
[1] Nětkole wona snadź doma sedźi a mysli na mnje a ma tola dweju synow, kotrajž staj staraj dosć. (Jurij Brězan, 1982) [15]
[1] Ja mam tu lěpšinu, zo směm swojeju synow ze synomaj prinća zhromadnje wučić; na gymnazij jeju nadobo pósłać móhł njebych. (Marja Kubašec) [2]
[1] Marija Grofina je ze swojimaj synomaj Pawlom a Bosćijom (wotlěwa) srjedu do Němčanskeje pěstowarnje přišła, jako su tamniše dźěćo přijimali dar Serbskeho šulskeho towarstwa, nowy wobrazowy słownik. (Serbske Nowiny, 20. žnjenca 1999) [16]
[1] Přirunanje wo wšelakimaj synomaj. (Nowy zakoń) [1]
[1] Wostajtaj so toho, mojej synaj! (Stary zakoń) [9]
[1] Wón ličeše jich a mjenowaše jich z mjenom, a kelkož tež ličeše, wostachu to přeco štyrjo, jeho štyrjo synojo, Jan, Pawoł, Jurij, Beno. (Jurij Brězan) [4]
[1] Tuž so Dawidej hišće wjace synow a dźowkow narodźi. (Stary zakoń) [9]
[1] Wotrosćowacym synam bjez nana něšto faluje, to wědźeć9wědźeše ze swójskeho nazhonjenja. (Jěwa-Marja Čornakec) [17]
[1] Měł ja w Sabinje płodźić synow abo dźowki, zo bychu wumrěli na tutym křižu? (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [18]
[1] Tak chodźi we wulkim měsće za synami a dźowkami serbskich maćerjow. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [19]
[1] Přetož tak rěči Knjez wo synach a dźowkach, narodźenych na tutym městnje, wo maćerjach, kotrež jich na swět rodźa, wo nanach, kotřiž jich płodźa na tutym městnje. (Stary zakoń) [20]
— [2] —
[2] Šěrić wědu wo slědźerskim zawostajenjstwje a duchownym herbstwje wuznamneho wotkrywarja Awstralskeje na połojcy 19. lětstotka, kotryž běše w mnohim nastupanju tež syn dwurěčneje Łužicy, je zaměr Towarstwa Ludwiga Leichhardta w Choćebuzu. (Serbske Nowiny, 01. požnjenca 1999) [14]
[2] Wulkeho Słowjanow splaha najmjeńši narod smy my, synojo serbskeho kraja, synojo łužiskej’ krwě. (Jurij Brězan) [21]
[2] Tuž walichu so na nich synojo Israela, wšitcy do wójny kmani mužojo. (Stary zakoń) [9]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] synowske/~a/~y , synowe/~a/~y adoptiwny syn, přirodny syn, přichodny syn;

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

syn (čěšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]
kazus singular plural
nominatiw (nominativ) syn synové
genitiw (genitiv) syna synů
datiw (dativ) synu / synovi synům
akuzatiw (akuzativ) syna syny
wokatiw (vokativ) synu synové
lokatiw (lokál) synu / synovi synech
instrumental (instrumentál) synem syny

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn

Wurjekowanje

Mfa: [sɪn]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] syn

Pochad:

[1] hlej hsb: syn

Synonymy:

[1] synek

Antonymy:

[1] dcera; rodič, otec, matka

Hyperonymy:

[1] dítě

Hyponymy:

[1] vlastní syn, nevlastní syn, adoptivní syn

Wotwodźene wopřijeća:

[1] synovské/~á/~ý, synovec

syn (delnjoserbšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]
kazus singular dual plural
nominatiw syn syna syny
genitiw syna synowu synow
datiw synoju synoma synam
akuzatiw syna synowu synow
instrumental synom synoma synami
lokatiw synje synoma synach

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn

Wurjekowanje

Mfa:
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] syn

Pochad:

[1] hlej hsb: syn

Synonymy:

[1] synk, synašk

Antonymy:

[1] źowka; starjejšej, nan, maś

Hyperonymy:

[1] góle

Hyponymy:

[1] pśirodny syn, adoptiwny syn

Wotwodźene wopřijeća:

[1] synowe/~a/~y, pśirodny syn, adoptiwny syn, pśichodny syn, šwigersyn

syn (kašubšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]
kazus singular plural
nominatiw (nominatiw) syn sënowie
genitiw (genytiw) sëna sënów
datiw (datiw) sënowi sënóm
akuzatiw (akùzatiw) sëna sënów
instrumental (jinstrumental) sënã sënama
lokatiw (lokatiw) sënu sënach
wokatiw (wòkatiw) syn sënowie

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn

Wurjekowanje

Mfa: [sɨn], genitiw [səna]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] syn

Pochad:

[1] hlej hsb: syn

Synonymy:

[1]

Antonymy:

[1]

Hyperonymy:

[1]

Hyponymy:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] sënowô, synecznica, synecznik; sënowé/~owô/~ów, sënowské/~skô//~sczi, syneczné/~ô/~y

syn (pólšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]
kazus singular plural
nominatiw (mianownik) syn synowie
genitiw (dopełniacz) syna synów
datiw (celownik) synowi synom
akuzatiw (biernik) syna synów
instrumental (narzędnik) synem synami
lokatiw (miejscownik) synu synach
wokatiw (wołacz) synu synowie

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn

Wurjekowanje

Mfa: [sɨn]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] syn

Pochad:

[1] hlej hsb: syn

Synonymy:

[1] potomek

Antonymy:

[1] ojciec

Hyperonymy:

[1] dziecko

Hyponymy:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] synowa, synowiec, synalek, synek, syneczek, synulek, synuś; usynowić; synowski

syn (słowakšćina)

[wobdźěłać]

substantiw, m

[wobdźěłać]

Předłoha:sk-substantiw

Ortografija

Dźělenje słowow:

syn

Wurjekowanje

Mfa:
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] syn

Pochad:

[1] hlej hsb: syn

Synonymy:

[1] synček, synáčik

Antonymy:

[1] dcéra; rodič, otec, matka

Hyperonymy:

[1] vlastný syn, nevlastný syn, adoptovaný syn

Hyponymy:

[1] dieťa

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Noty

[wobdźěłać]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Swjate Pismo: Nowy zakoń. Budyšin 1966. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. ↑ 2,0 2,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. ↑ 3,0 3,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. ↑ 4,0 4,1 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. ↑ Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. ↑ Jakub Lorenc-Zalěski: Serbscy rjekowje. Zberka wubranych spisow. Berlin: Volk und Wissen, 1957. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. ↑ Jan Awgust Sykora: Lěćkećanski stary wučer a jeho syn. Wobraz z 30lětneje wójny. Wot K. H. Kasparija, něhdy fararja w Mnichowje. Na serbski přełožił A. Sykora. Budyšin 1893. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. ↑ 8,0 8,1 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 2. Budyśin: Domowina, 1968. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Swjate Pismo: Stary zakoń. I. Stawizniske knihi, Budyšin 1976. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  10. ↑ Serbske Nowiny, 16. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  11. ↑ Serbske Nowiny, 31. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  12. ↑ Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 7. 1875. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  13. ↑ 13,0 13,1 Richard Iselt: Bitwa w serbskej korčmje. Powědančka. Budyšin: Domowina, 1962. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  14. ↑ 14,0 14,1 Serbske Nowiny, 01. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  15. ↑ Jurij Brězan: Stary nan. Budyśin: Domowina, 1982. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  16. ↑ Serbske Nowiny, 20. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  17. ↑ Jěwa-Marja Čornakec: Hołbik čornej nóžce ma. Budyšin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  18. ↑ Mikławš Bjedrich-Radlubin: Legendy a druhe powědańčka. Wotćišč z Katolskoho Pósta. Serbska knihownja čo. 1. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  19. ↑ Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  20. ↑ Swjate Pismo: Stary zakoń. II. Stawizniske knihi, Budyšin 1973. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  21. ↑ Jurij Brězan: Basnje. Budyšin: Domowina, 1980. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
Z "https://hsb.wiktionary.org/w/index.php?title=syn&oldid=17327"