Sara

z Wikisłownika

Sara

Sara (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, f[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Sara Sarje Sary
genitiw Sary Sarow Sarow
datiw Sarje Saromaj Saram
akuzatiw Saru Sarje Sary
instrumental z(e) Saru z(e) Saromaj z(e) Sarami
lokatiw po Sarje po Saromaj po Sarach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Sa·ra, datiw Sa·rje

Wurjekowanje

[1,2] MFA: ['saʀa], datiw ['saʀʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] žonjace předmjeno
[2] mjeno bibliskeje pramaćerje Sara, žony Abrahama a maćerje Izaaka

Skrótšenki:

[1,2] S.

Pochad:

[1] žónske předmjeno Sara so we wjele rěčow namakadypk. W germanskej rěčnej kónčinje na přikład so wot sar (brónidło) wotwodźi. Woblubowanosć so doby wot
[2] Sary, zonu Abrahama w židowskej bibliji, křesćanskim starym zakonju, a moslemskim koranje. Jeje mjeno je wot hebrejskeho pochada a woznamjemje princesna

Warijanty:

[1]

Muske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1,2] Tohodla so Sara do sebje směješe. (Stary zakoń) [1]
[1,2] Tu pytny Sara, kak sej syn Egyptowčanki Hagary, kotrehož tuta Abrahamej porodźiła, z jeje synom Izaakom hrajka. (Stary zakoń) [1]
[1] Saša wuměłc, zalubowany do swojich swojoraznych zwučenosćow typiskeho wuměłca, Sara, wšědne połowanje wukonjaca, so z hobbyjom keramiki zaběraca. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [2]
[1] Myslu, zo haj: Lubować a wuknyć. Sara pytaše jeho woči. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [4]
[1] Pola Sary njemóžu wokomiknje tak a tak woměrje dychać. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Jeho hłós a smjeće wubudźištej w porstach Sary nimale pozabytu ćopłotu. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Sydny so zaso k Sarje na konopej, z jeho šalki stupaše ćopła wóń bruneho napoja. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Sarje jeho nimale žel, ale to njebě hišće dawno přičina z nim do łoža skočić. (Andreja Wałdźic) [4]
[1,2] Hlejće na Abrahama, wašeho wótca, a na Saru, kotraž je was porodźiła. (Stary zakoń) [5]
[1] Z toho časa sej wěsty a wědomy, zo njesmědźeše nichtó jeho Saru před nim wozbožić. (Andreja Wałdźic) [4]
[1] Wostudła bozanka, so před Saru wuzamołwjejo puzoleše, ale ludźo w měsće lubuja to přirodne, wohladaja so do wulizanych zahrodow abo kumštnje zesadźanych kerkow a kwětkow. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Třidźělny tekst wužiwa motiw synestetiki ćělneho začuwanja barbow k předstajenju poćahow mjez fyzioterapeutku Saru a molerjom Sašu. (Serbske Nowiny, 9. žnjenca 1999) [6]
[1] W Sarje wotućichu dawno zabyte dopomnjenki na dźěćatstwo, prěni dźěl swójskeje krajiny, kotryž chcyše sebi samej wróćo zdobyć. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Hu-hu. Sara! Słyšiš ty mje scyła? so Jan ju tróšku rozmjerzanje wopraša, jako pytny, zo Sara drje w někajkim druhim swěće po puću. (Andreja Wałdźic) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

Čěska wikipedija: [1] Sára; [2] Sára (biblická postava)
Němska wikipedija: [1] Sara (name); [2] Sarah (Erzmutter)
Pólska wikipedija: [1] Sara (imię); [2] Sara
Słowjenska wikipedija: [1,2] Sara

Noty[wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 Swjate Pismo: Stary zakoń. I. Stawizniske knihi, Budyšin 1976. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Jěwa-Marja Čornakec: Hołbik čornej nóžce ma. Budyšin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
  5. Swjate Pismo: Stary zakoń. II. Stawizniske knihi, Budyšin 1973. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. Serbske Nowiny, 9. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de