K wobsahej skočić

Sara

z Wikisłownika

Sara

kazus singular dual plural
nominatiw SaraSarjeSary
genitiw SarySarowSarow
datiw SarjeSaromajSaram
akuzatiw SaruSarjeSary
instrumental z(e) Saruz(e) Saromajz(e) Sarami
lokatiw po Sarjepo Saromajpo Sarach


Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Sa·ra, datiw Sa·rje

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
[1,2] MFA: ['saʀa], datiw ['saʀʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] žonjace předmjeno
[2] mjeno bibliskeje pramaćerje Sara, žony Abrahama a maćerje Izaaka

Skrótšenki:

[1,2] S.

Pochad:

[1] žónske předmjeno Sara so we wjele rěčow namakadypk. W germanskej rěčnej kónčinje na přikład so wot sar (brónidło) wotwodźi. Woblubowanosć so doby wot
[2] Sary, zonu Abrahama w židowskej bibliji, křesćanskim starym zakonju, a moslemskim koranje. Jeje mjeno je wot hebrejskeho pochada a woznamjemje princesna

Warijanty:

[1]

Muske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1,2] Tohodla so Sara do sebje směješe. (Stary zakoń) [1]
[1,2] Tu pytny Sara, kak sej syn Egyptowčanki Hagary, kotrehož tuta Abrahamej porodźiła, z jeje synom Izaakom hrajka. (Stary zakoń) [1]
[1] Saša wuměłc, zalubowany do swojich swojoraznych zwučenosćow typiskeho wuměłca, Sara, wšědne połowanje wukonjaca, so z hobbyjom keramiki zaběraca. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [2]
[1] Myslu, zo haj: Lubować a wuknyć. Sara pytaše jeho woči. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [4]
[1] Pola Sary njemóžu wokomiknje tak a tak woměrje dychać. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Jeho hłós a smjeće wubudźištej w porstach Sary nimale pozabytu ćopłotu. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Sydny so zaso k Sarje na konopej, z jeho šalki stupaše ćopła wóń bruneho napoja. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Sarje jeho nimale žel, ale to njebě hišće dawno přičina z nim do łoža skočić. (Andreja Wałdźic) [4]
[1,2] Hlejće na Abrahama, wašeho wótca, a na Saru, kotraž je was porodźiła. (Stary zakoń) [5]
[1] Z toho časa sej wěsty a wědomy, zo njesmědźeše nichtó jeho Saru před nim wozbožić. (Andreja Wałdźic) [4]
[1] Wostudła bozanka, so před Saru wuzamołwjejo puzoleše, ale ludźo w měsće lubuja to přirodne, wohladaja so do wulizanych zahrodow abo kumštnje zesadźanych kerkow a kwětkow. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Třidźělny tekst wužiwa motiw synestetiki ćělneho začuwanja barbow k předstajenju poćahow mjez fyzioterapeutku Saru a molerjom Sašu. (Serbske Nowiny, 9. žnjenca 1999) [6]
[1] W Sarje wotućichu dawno zabyte dopomnjenki na dźěćatstwo, prěni dźěl swójskeje krajiny, kotryž chcyše sebi samej wróćo zdobyć. (Jěwa-Marja Čornakec) [3]
[1] Hu-hu. Sara! Słyšiš ty mje scyła? so Jan ju tróšku rozmjerzanje wopraša, jako pytny, zo Sara drje w někajkim druhim swěće po puću. (Andreja Wałdźic) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
Čěska wikipedija: [1] Sára; [2] Sára (biblická postava)
Němska wikipedija: [1] Sara (name); [2] Sarah (Erzmutter)
Pólska wikipedija: [1] Sara (imię); [2] Sara
Słowjenska wikipedija: [1,2] Sara
  1. 1 2 Swjate Pismo: Stary zakoń. I. Stawizniske knihi, Budyšin 1976. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 1 2 3 4 5 6 Jěwa-Marja Čornakec: Hołbik čornej nóžce ma. Budyšin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 1 2 3 4 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
  5. Swjate Pismo: Stary zakoń. II. Stawizniske knihi, Budyšin 1973. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. Serbske Nowiny, 9. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de