Beno

z Wikisłownika

Beno

Beno (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Beno Benaj Benojo
genitiw Bena Benow Benow
datiw Benej Benomaj Benam
akuzatiw Bena Benow Benow
instrumental z(e) Benom z(e) Benomaj z(e) Benami
lokatiw po Benje po Benomaj po Benach
wokatiw Beno Benaj Benojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Be·no, lokatiw Be·nje

Wurjekowanje

MFA: ['bɛnɔ], lokatiw ['bɛnʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] B.

Pochad:

[1] krótšena forma předmjenow Beneditk a Benjamin; tež krótšena forma němskeho předmjena Bernhard (= Bjarnat)

Warijanty:

[1] Ben, Beneditk, Benjamin

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Beno poraženy, ale hižo za Budyšinom so zaso zhraba. (Jan Wornar) [1]
[1] Horbankec Feliks žno muž a Krawcec Handrij tež a Njekec Beno. (Jan Wornar) [1]
[1] Wón ličeše jich a mjenowaše jich z mjenom, a kelkož tež ličeše, wostachu to přeco štyrjo, jeho štyrjo synojo, Jan, Pawoł, Jurij, Beno. (Jurij Brězan) [2]
[1] Beno mi mysl přetorhny. (Beno Budar) [3]
[1] Ze starej wón wony zełžany list wo smjerći swojeho poslednjeho syna Bena čitać móhł, wjace nic. (Jurij Brězan) [2]
[1] Tworjenje prěnjeje sadźby je wobwliwowane wot nahłeje smjerće wuznamneho serbskeho hudźbnika Bena Njekele wuja Pogody. (Serbske Nowiny, 9. pražnika 1999) [4]
[1] Benej a Korli, Měrćinej a wězo tež jemu, Hawštynej kaž wón to znaješe z časow, hdyž sam njebě hišće na wójnje abo na dowolu. (Anton Nawka) [5]
[1] Kak zwólniwy Benej knihu přisuny! (Marja Kubašec) [6]
[1] Wšón wjesoły zalězech po železnych schodźenkach horje k Benej. (Beno Budar) [3]
[1] Feliks wza Bena sobu do swojeje stwy; ducy pokukny Beno do kuchnje a přikiwny Marće Hanušowej postrow. (Jurij Brězan) [2]
[1] Po wučbje Bosćij Bena a Jana hišće zawoła. (Marja Kubašec) [6]
[1] Wo tym hodźeše so wjele rěčeć a wjele so wadźić, a Feliks dojědźe do města, zo by přiwjezł knihu wo dźiwnym swěće chemije za Domanic Hanu a kopicu knihow za Bena. (Jurij Brězan) [2]
[1] Njekec Bena je naš dźěd tež wuswarjeł a za wuši poćahał, ale wšo mějach do toho z Benom zrěčane. (Jan Wornar) [1]
[1] Durje so wotewrěchu, a Kóškarjec Leńka z Benom přińdźe. (Marja Kubašec) [6]
[1] Wo čim z Benom nětkole bjesadowachmoj? (Beno Budar) [3]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Benowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Beno Budar, Beno Mět, Beno Njekela, Beno Šołta

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Beno
[1] Němska wikipedija: Beno
[1] Pólska wikipedija: Benon
[1] Słowjenska wikipedija: Beno

Noty[wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 1,2 Jan Wornar: Wajchtar trubi. Budyšin: Domowina, 1967. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 3,0 3,1 3,2 Beno Budar: W susodstwje makrelow. Budyšin: Domowina, 1979. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Serbske Nowiny, 9. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Anton Nawka: Pod wopačnej flintu. 3., přehladany nakład. Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 6,2 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de