Bosćij

z Wikisłownika

Bosćij

Bosćij (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Bosćij Bosćijej Bosćijo
genitiw Bosćija Bosćijow Bosćijow
datiw Bosćijej Bosćijomaj Bosćijam
akuzatiw Bosćija Bosćijow Bosćijow
instrumental z(e) Bosćijom z(e) Bosćijomaj z(e) Bosćijemi
lokatiw po Bosćiju po Bosćijomaj po Bosćijach
wokatiw Bosćijo Bosćijej Bosćijo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Bos·ćij, genitiw: Bos·ći·ja

Wurjekowanje

MFA: ['bɔsčii̯], genitiw: ['bɔsčii̯a]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] B.

Pochad:

[1] wot łaćonskeho Sebastianus = čłowjek z města Sebasta w mały Asije, wot starogrjekskeho Σεβαστός (Sebastos) = wosobny, dostojny, zaso přełožk wot romskeho titla Augustus

Warijanty:

[1] Bosćan, Bosco, Bosko

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Tež Bosćij so praša: što Jěwa rjeknje? (Marja Kubašec) [1]
[1] Bosćij hišće chwilku při přećelu na tachantskim dworje steješe, mjeztym zo pohonč konja přahaše. (Marja Kubašec) [1]
[1] A ze šewcom je spokojom, hačrunje , zo je Bosćij hišće ćhudy, so Jěwa zawjeseli. (Marja Kubašec) [2]
[1] Bosćij to slubi. (Marja Kubašec) [1]
[1] Blisko doma bych ju měła; młódše dźěćo bych derje zastarane wědźała, jeli dyrbjało so mi samej něšto stać, a Hanka by pola Bosćija w dobrych rukach była, so pokoješe, přetož njebě wšak cyle lochko, so Juršoweho kubła za swoju dźowku wzdać. (Marja Kubašec) [1]
[1] Bjez Bosćija snadź by Pětr zahinył! (Marja Kubašec) [1]
[1] Prěnje městno wubědźi sej po třoch lětach mjez šesćomi mustwami hosćićelska wubranka wokoło Tomaša Domša a Bosćija Mjechele. (Serbske Nowiny, 9. žnjenca 1999) [3]
[1] Ambrož Bosćijej jónu tola wupowědał, zo sej Hrjehor po Marju přińć/přińdźe, hdyž změje w Praze dźěło, kiž swójbu zežiwi. (Marja Kubašec) [4]
[1] Bosćijej so ličby před wočomaj pisanjachu, njezapřimny je hnydom. (Marja Kubašec) [1]
[1] Potom Jěwa k Pětrowemu rowej kročeše, pomału, kaž by Bosćijej čas dać chcyła, sej překłasć, hač za njej přińdźe. (Marja Kubašec) [1]
[1] Jěwa wšak na Bosćija mysleše, jara wjele samo, wjać a chutnišo hač hdy prjedy ale nić tak z cyle dobrym swědomjom. (Marja Kubašec) [1]
[1] Mataj synaj Pawla a Bosćija, kotrajž zawěrno běžnje serbsce rěčitaj. (Serbske Nowiny, 20. žnjenca 1999) [5]
[1] Hdyž pak Hanku z błyšćatymaj wočomaj z nanom a Bosćijom sedźo za přichodne dźěło so horić widźeše, so poda. (Marja Kubašec) [1]
[1] Marija Grofina je ze swojimaj synomaj Pawlom a Bosćijom (wotlěwa) srjedu do Němčanskeje pěstowarnje přišła, jako su tamniše dźěćo přijimali dar Serbskeho šulskeho towarstwa, nowy wobrazowy słownik. (Serbske Nowiny, 20. žnjenca 1999) [5]
[1] , tejle njeby wo Bosćiju rěčała, kaž je Jadwize wo nim powědała, byrnjež ta tež nihdy za jeju žeńtwu njebyła. (Marja Kubašec) [1]
[1] Wałtarja Próskowej towaršej wostaštaj při Bosćiju. (Marja Kubašec) [1]
[1] By ty to był Bosćijo? (Marja Kubašec) [1]
[1] Kupnaty słyšeše hišće, zo so zasuwa wonka na durjach suwaše, potom wołaše tónsamy hłós: Hej, Bosćijo! (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [6]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Sebastian
[1] Němska wikipedija: Bastian
[1] Pólska wikipedija: Sebastian
[1] Słowjenska wikipedija: Boštjan

Nóžki[wobdźěłać]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1963. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Serbske Nowiny, 9. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. 5,0 5,1 Serbske Nowiny, 20. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. Mikławš Bjedrich-Radlubin: Stara jabłučina a druhe powědančka. Wotćišč z "Katolskoho Pósta". Serbska knihownja čo. 3. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de