Jakub

z Wikisłownika

Jakub

Jakub (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Jakub Jakubaj Jakubojo
genitiw Jakuba Jakubow Jakubow
datiw Jakubej Jakubomaj Jakubam
akuzatiw Jakuba Jakubow Jakubow
instrumental z(e) Jakubom z(e) Jakubomaj z(e) Jakubami
lokatiw po Jakubje po Jakubomaj po Jakubach
wokatiw Jakubo Jakubaj Jakubojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Ja·kub, genitiw Ja·ku·ba, lokatiw Ja·ku·bje

Wurjekowanje

[1] MFA: ['i̯akub], lokatiw ['i̯akubʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] J.

Pochad:

[1] wot łaćonskeje předmjena Iacobus, wot starogrjekskeje předmjena Ἰάκωβος (Iakobos), wot hebrejskeje předmjena ‏יַעֲקֹב‎ (Ja'aqov)

Warijanty:

[1]

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] A z někajkeho prastareho walčka słomy hladaše čwak železa, a Jakub rjekny, zo jedna so wo stare zahrabowace hrabje na kolesach, hačrunjež měješe Jakub wo ratarskim graće telko zdaća kaž kozoł wo skateboardach. (Jurij Koch)
[1] To zwisuje drje z charakternym zapołoženjom Jakuba a Michała, z inaktiwnosću a wujednanliwosću narodowca a z njemotiwowanym dospołnym wobrotom wotrodźenca. (Jakub Bart-Ćišinski)
[1] My wustudowani sebi, prjedy hač so rozeńdźemy, piwny wječor wuhotujemy a wašeho Jakuba na njón přeprosymy. (Jakub Bart-Ćišinski) [1]
[1] Ludźo widźachu jich nětko druhdy w korčmje sedźeć a palenc pić a wjesnjanostu z předsydu Jakubej wažnje přirěčować, na so křiwu hubu ćahać abo so jemu za chribjetom smjeć, tola tón wosta hejaty starosć! (Jurij Krawža)
[1] Mać a Marja matej z tym činić, štož lěkar přikazuje, Fararja Jakuba smy prosyli, zo by swój wopyt wotstorčił, a nan w jasnych wokomikach za prawiznikom Jakubom žada, Chce testament pisać dać? (Marja Kubašec)
[1] Jěwa sej přeje, zo so wo njej a Jakubje rěčało njeby abo zo by so rěčeć přestało, hdyž so w blišim času ničo njestanje. (Marja Kubašec) [2]
[1] Jakubje, sćěhuj mje juskajcy a zlóštnje, na mojich potajnych pućach do wobkuzłacych sydlešćow. (Jakub Lorenc-Zalěski)

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Jakubowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Jakub Bart-Ćišinski, Jakub Lorenc-Zalěski, Jakub Skala, Jakub Ticin, Jakub Jan Józef Wósky z Bärenstamma; hlej tež alfabetowy indeks wikipedije

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Jakub
[1] Němska wikipedija: Jakob
[1] Pólska wikipedija: Jakub (imię)
[1] Słowjenska wikipedija: Jakob

Noty[wobdźěłać]

  1. Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 6. 1875. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de