wudóńć

z Wikisłownika

wudóńć

wudóńć (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. wudóńdu wudóńdźemoj wudóńdźemy
2. wudóńdźeš wudóńdźetej (-taj) wudóńdźeće
3. wudóńdźe wudóńdźetej (-taj) wudóńdu (wudóńdźeja)


aspekt p
transgresiw wudóńducy, wudóšedši, (wudóšowši)
prezensowy particip wudóńducy
preteritowy particip wudóńdźeny
ł-forma wudóšoł, wudóšła, wudóšło,
dual: wudóšłoj (-łaj, -łej), plural: wudóšli (wudóšłe)
werbalny substantiw -



preteritum
wosoba singular dual plural
1. wudóńdźech wudóńdźechmoj wudóńdźechmy
2. wudóńdźe wudóńdźeštej wudóńdźešće
3. wudóńdźe wudóńdźeštej wudóńdźechu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- wudóńdźmoj wudóńdźmy
2. wudóńdź wudóńdźtej wudóńdźće
3. wudóńdź, njech wudóńdźe wudóńdźtej njech wudóńdu (wudóńdźeja)



Ortografija

Dźělenje słowow: wudóńć

Semantika

Woznamy:

[1] so (z prócu abo po dołhim času) k někajkemu cilej dóstać

Dalše wujasnjenja:

jenož pola Sykory

Synonymy:

[1] přińć; dóstać so

Antonymy:

[1] woteńć

Hyperonymy:

[1] hić

Přikłady:

[1] Zhubjeny syn je so domoj dowróćił, chce pak nětkle wot was domoj wudóńć do swojeho praweho wótcneho doma! (Sykora)
Dotal běch sebi na swojich njebohich spochi myslił jako na tajkich, kiž su ze swojeje wulkeje ćěsnosće wuwušli, ale nětkle mi, kaž był jich wohladał jako zbóžnych, běłu drastu zwoblěkanych, z palmami w rukomaj, a nětkle sebi wšón z wutrobu požadach, zo móhł sobu z mojim Valentinom k nim wudóńć a pola nich zawostać. (Sykora)
Třeći dźeń wječor wupytnych, zo změje tu mój Valentin nětkle bórze swoju poslednju chwilku, duž jeho našemu lubemu, swěrnemu Bohu wuporučich, jeho prošo, zo chcył, hdyž mojeho syna zaso na tón puć dowjedł, kiž do praweho žiwjenja wjedźe, jemu tež dale miły zawostać a dać zbóžnemu z tuteho swěta wudóńć. (Sykora)
O mój luby knježe a Božo, hdy budźe tu za mnje ta chwilka, w kotrejž mi ty přińdźeš kazać: ,,Pój!,`` a w kotrejž budu směć ja wopušćeny a lutki sam zawostajeny za nimi k tebi zadóńć a wudóńć? (Sykora)


Přełožki[wobdźěłać]