dźeń

z Wikisłownika

dźeń

dźeń (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw dźeń dnjej dny
genitiw dnja dnjow dnjow
datiw dnjej dnjomaj dnjam
akuzatiw dźeń dnjej dny
instrumental z(e) dnjom z(e) dnjomaj z(e) dnjemi
lokatiw po dnju po dnjomaj po dnjach





Semantika

Antonymy:

[1] nóc

Hyperonymy:

[1] čas, doba

Hyponymy:

[1] ranje, připołdnjo, popołdnjo, wječor

Kolokacije:

[1] dobry dźeń
[2] sudny dźeń
[3] běły dźeń
[4] dźěławy, wšědny dźeń

Přikłady:

[1] Tydźeń ma sydom dnjow.

Rěčne wobroty:

[1] dźeń wote dnja bóle lěpje
[2] na stary dźeń
[3] na dny dźěłać (taglöhnern)
[4] dźeń so chila
[5] Dźeń wšelake zhoni, štož rańše zerja wěšćiłe njejsu.
[6] Zły wječor skazy najlěpši dźeń.
[7] Za dźeń štom njenarosće.
[8] kóždy zbóžny dźeń(k) (den ganzen lieben Tag)

Wotwodźene wopřijeća:

dnjowy, dnjojty, dnjowski, dźeński, dźeńk, dźeńčk, wodnjo, přezedny, mjezedny, dźenik, dźenica, dźenikar, dźenikarka, dźenikarstwo, dnjownik, dźeniwka, dźenjatko, dźenička


Přełožki[wobdźěłać]