dźěłać

z Wikisłownika

dźěłać

dźěłać(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. dźěłam dźěłamoj dźěłamy
2. dźěłaš dźěłatej (-taj) dźěłaće
3. dźěła dźěłatej (-taj) dźěłaja (dźěłaju)


aspekt ip
transgresiw dźěłajo, dźěłajcy, dźěławši
prezensowy particip dźěłacy
preteritowy particip dźěłany
ł-forma dźěłał, dźěłała, dźěłało,
dual: dźěłałoj, plural: dźěłali (dźěłałe)
werbalny substantiw dźěłanje



preteritum
wosoba singular dual plural
1. dźěłach dźěłachmoj dźěłachmy
2. dźěłaše dźěłaštej dźěłašće
3. dźěłaše dźěłaštej dźěłachu



imperatiw
wosoba singular dual plural
1. --- dźěłajmoj dźěłajmy
2. dźěłaj dźěłajtej dźěłajće
3. dźěłaj, njech dźěła dźěłajtej njech dźěłaja (dźěłaju)



Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-łać

Semantika

Přikłady:

[1] Što dźěłaće?

Rěčne wobroty:

drjewo dźěłać (Holz hacken)
wotawu dźěłać (Grummt hauen)
napřemo dźěłać z kim (wetteifern)
dźěłać kaž železny kóń
dźěłać zo so koža ropi
z jědźe dźěłać (von der (Hände) Arbeit leben)

Wotwodźene wopřijeća:

dźěłany, dźěłaćer, dźěłaćerka, dźěłaćerjowy, dźěłaćercyny, dźěłaćerski, dźěłaćerstwo, dźěładło, dźěłajomny, dźěłanc, dźěłańca, dźěłanišćo, dźěłanski, dźěłar, dźěłarniča, dźěłarnistwo, dźěłarnja, dźěławosć, dźěławy, dźěłanosta, dźěło, dźěłko, dźěłoběrc, dźěłodarc, dźěłodarča, dźěłoha, dźěłožny, dźěłojty, dźěłoměwc, dźěłomějacy, dźěłonjeměwc, dźěłonjeměwča, dźěłošća, dźěłošćowski, dźěłowy, dźěłujomny


Přełožki[wobdźěłać]


[2] machen (de)
[3] wirken (de), bilden (de)
[4] bauen (de)