dotwarjować
dotwarjować
dotwarjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dotwarjuju | dotwarjujemoj | dotwarjujemy |
| 2. | dotwarjuješ | dotwarjujetej (-taj) | dotwarjujeće |
| 3. | dotwarjuje | dotwarjujetej | dotwarjuja (dotwarjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | dotwarjujo, dotwarjujcy, dotwarjowawši |
| prezensowy particip | dotwarjowacy |
| preteritowy particip | dotwarjowany |
| ł-forma | dotwarjował, dotwarjowała, dotwarjowało, dual: dotwarjowałoj, plural: dotwarjowali (dotwarjowałe) |
| werbalny substantiw | dotwarjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dotwarjowach | dotwarjowachmoj | dotwarjowachmy |
| 2. | dotwarjowaše | dotwarjowaštej | dotwarjowašće |
| 3. | dotwarjowaše | dotwarjowaštej | dotwarjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | dotwarjujmoj | dotwarjujmy |
| 2. | dotwarjuj | dotwarjujtej (-taj) | dotwarjujće |
| 3. | dotwarjuj, njech dotwarjuje | dotwarjujtej (-taj) | njech dotwarjuja (dotwarjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
do-twa-rjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: dɔtu̯aʀʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne dotwarjowaše je 0x dokładźene, dotwarjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Je to móhłrjec prodrustwowy wudwor: dwoje dołhe hródźe, z nich jedne hižo nowočasne wotewrjene, a pódla so dotwarjuja hižo třeće a štwórte hródźe, hišće tam jim so přidruži dejernja. (Njechorński)