pučować

z Wikisłownika

pučować

pučować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. pučuju pučujemoj pučujemy
2. pučuješ pučujetej (-taj) pučujeće
3. pučuje pučujetej pučuja (pučuju)
aspekt ip
transgresiw pučujo, pučujcy, pučowawši
prezensowy particip pučowacy
preteritowy particip pučowany
ł-forma pučował, pučowała, pučowało,
dual: pučowałoj, plural: pučowali (pučowałe)
werbalny substantiw pučowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. pučowach pučowachmoj pučowachmy
2. pučowaše pučowaštej pučowašće
3. pučowaše pučowaštej pučowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. pučujmoj pučujmy
2. pučuj pučujtej (-taj) pučujće
3. pučuj, njech pučuje pučujtej (-taj) njech pučuja (pučuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: pu-čo-wać

Wurjekowanje

IPA: puʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne pučowaše je 0x dokładźene, pučowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Z itinerara (zapis pućowanjow) krala Wjacława wučitamy jednotliwe stacije jeho pučowanjow a pod. (Zejler)
Slědowacej lětnikaj zapřijatej, dźak tomu zo njebě politiska situacija hišće ekstremnje napjata, domiznowědne a pučowanske přinoški, na přikład Zmeškalowe Pucowanja po Łužicy. (Rozhlad 1993)


Přełožki[wobdźěłać]