pučować
pučować
pučować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pučuju | pučujemoj | pučujemy |
| 2. | pučuješ | pučujetej (-taj) | pučujeće |
| 3. | pučuje | pučujetej | pučuja (pučuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pučujo, pučujcy, pučowawši |
| prezensowy particip | pučowacy |
| preteritowy particip | pučowany |
| ł-forma | pučował, pučowała, pučowało, dual: pučowałoj, plural: pučowali (pučowałe) |
| werbalny substantiw | pučowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pučowach | pučowachmoj | pučowachmy |
| 2. | pučowaše | pučowaštej | pučowašće |
| 3. | pučowaše | pučowaštej | pučowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pučujmoj | pučujmy |
| 2. | pučuj | pučujtej (-taj) | pučujće |
| 3. | pučuj, njech pučuje | pučujtej (-taj) | njech pučuja (pučuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pu-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: puʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pučowaše je 0x dokładźene, pučowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Z itinerara (zapis pućowanjow) krala Wjacława wučitamy jednotliwe stacije jeho pučowanjow a pod. (Zejler)
- Slědowacej lětnikaj zapřijatej, dźak tomu zo njebě politiska situacija hišće ekstremnje napjata, domiznowědne a pučowanske přinoški, na přikład Zmeškalowe Pucowanja po Łužicy. (Rozhlad 1993)