spušćować
spušćować
spušćować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spušćuju | spušćujemoj | spušćujemy |
| 2. | spušćuješ | spušćujetej (-taj) | spušćujeće |
| 3. | spušćuje | spušćujetej | spušćuja (spušćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | spušćujo, spušćujcy, spušćowawši |
| prezensowy particip | spušćowacy |
| preteritowy particip | spušćowany |
| ł-forma | spušćował, spušćowała, spušćowało, dual: spušćowałoj, plural: spušćowali (spušćowałe) |
| werbalny substantiw | spušćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spušćowach | spušćowachmoj | spušćowachmy |
| 2. | spušćowaše | spušćowaštej | spušćowašće |
| 3. | spušćowaše | spušćowaštej | spušćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | spušćujmoj | spušćujmy |
| 2. | spušćuj | spušćujtej (-taj) | spušćujće |
| 3. | spušćuj, njech spušćuje | spušćujtej (-taj) | njech spušćuja (spušćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
spu-šćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: spuʃʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne spušćowaše je 1x dokładźene, spušćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Tez čłowjekej je wotsudźene hru prózdnych lětow spušćować a powołanje wuzwolene ze sprócnej ruku wobstarać, zo wustojny a česćeny był wužitny a skubłany. (Zejler)
- Wuchowanske čołmy, so spušćowachu a ludźo do nich njeńdźechu, dokelž so na łódźi wěsćiši čujachu, přecy hišće w dowěrje, zo so łódź podnurić njemóže. (Katolski Posoł 1912)
- Cyle wěsće za wutrobu so měrjo spušćowaše kedźbliwje mječ, zo by z jenym storkom joho žiwjeńčko zničił. (Katolski Posoł 1914)