K wobsahej skočić

stronować

z Wikisłownika

stronować

wosoba singular dual plural
1. stronuju stronujemoj stronujemy
2. stronuješ stronujetej (-taj) stronujeće
3. stronuje stronujetej stronuja (stronuju)
aspekt ip
transgresiw stronujo, stronujcy, stronowawši
prezensowy particip stronowacy
preteritowy particip stronowany
ł-forma stronował, stronowała, stronowało,
dual: stronowałoj, plural: stronowali (stronowałe)
werbalny substantiw stronowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. stronowach stronowachmoj stronowachmy
2. stronowaše stronowaštej stronowašće
3. stronowaše stronowaštej stronowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. stronujmoj stronujmy
2. stronuj stronujtej (-taj) stronujće
3. stronuj, njech stronuje stronujtej (-taj) njech stronuja (stronuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: stro-no-wać

Wurjekowanje

IPA: stʀɔnou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne stronowaše je 0x dokładźene, stronowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] W samsnym času přimachu wjacore francózske divisije našich na wyšinje k woběmaj stronowaj kubła La Royere, ale cyle bjez wuspěcha. (Katolski Posoł 1917)


Přełožki

[wobdźěłać]