stronować
stronować
stronować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | stronuju | stronujemoj | stronujemy |
| 2. | stronuješ | stronujetej (-taj) | stronujeće |
| 3. | stronuje | stronujetej | stronuja (stronuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | stronujo, stronujcy, stronowawši |
| prezensowy particip | stronowacy |
| preteritowy particip | stronowany |
| ł-forma | stronował, stronowała, stronowało, dual: stronowałoj, plural: stronowali (stronowałe) |
| werbalny substantiw | stronowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | stronowach | stronowachmoj | stronowachmy |
| 2. | stronowaše | stronowaštej | stronowašće |
| 3. | stronowaše | stronowaštej | stronowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | stronujmoj | stronujmy |
| 2. | stronuj | stronujtej (-taj) | stronujće |
| 3. | stronuj, njech stronuje | stronujtej (-taj) | njech stronuja (stronuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
stro-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: stʀɔnou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne stronowaše je 0x dokładźene, stronowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] W samsnym času přimachu wjacore francózske divisije našich na wyšinje k woběmaj stronowaj kubła La Royere, ale cyle bjez wuspěcha. (Katolski Posoł 1917)