womačować
womačować
womačować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | womačuju | womačujemoj | womačujemy |
| 2. | womačuješ | womačujetej (-taj) | womačujeće |
| 3. | womačuje | womačujetej | womačuja (womačuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | womačujo, womačujcy, womačowawši |
| prezensowy particip | womačowacy |
| preteritowy particip | womačowany |
| ł-forma | womačował, womačowała, womačowało, dual: womačowałoj, plural: womačowali (womačowałe) |
| werbalny substantiw | womačowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | womačowach | womačowachmoj | womačowachmy |
| 2. | womačowaše | womačowaštej | womačowašće |
| 3. | womačowaše | womačowaštej | womačowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | womačujmoj | womačujmy |
| 2. | womačuj | womačujtej (-taj) | womačujće |
| 3. | womačuj, njech womačuje | womačujtej (-taj) | njech womačuja (womačuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ma-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯omaʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne womačowaše je 1x dokładźene, womačowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] namočić; namačeć; namačować; womačić; womačeć; mokry činić; mokry sčinić; powłóžnić; powłóžnjeć; powłóžnjować; mačeć
Přikłady:
- [1] Wučerka njemóžeše widźeć, kak Měrćin Horjena z jazykom swój nósnik womačowaše a potom pod ławku mazane blaki na swojimaj rukomaj rjedźeše. (Wornar)