namačować

namačować

namačować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	namačuju	namačujemoj	namačujemy
2.	namačuješ	namačujetej (-taj)	namačujeće
3.	namačuje	namačujetej	namačuja (namačuju)

aspekt	ip
transgresiw	namačujo, namačujcy, namačowawši
prezensowy particip	namačowacy
preteritowy particip	namačowany
ł-forma	namačował, namačowała, namačowało, dual: namačowałoj, plural: namačowali (namačowałe)
werbalny substantiw	namačowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	namačowach	namačowachmoj	namačowachmy
2.	namačowaše	namačowaštej	namačowašće
3.	namačowaše	namačowaštej	namačowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	namačujmoj	namačujmy
2.	namačuj	namačujtej (-taj)	namačujće
3.	namačuj, njech namačuje	namačujtej (-taj)	njech namačuja (namačuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: na-ma-čo-wać

Wurjekowanje

IPA: namaʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne namačowaše je 0x dokładźene, namačowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] namočić; namačeć; womačić; womačeć; womačować; mokry činić; mokry sčinić; powłóžnić; powłóžnjeć

Přikłady:

[1] Konjaca pica njesmě so namačować. (Katolski Posoł 1915)

Tohodla njedyrbi so konjom pica ženje namačować, jeli zo chcemy strowe a čerstwe konje měć. (Katolski Posoł 1915)

Často namakamy wašnjo, zo so pica za konje mjenje abo bóle namačuje. (Katolski Posoł 1915)