worjeńšować
worjeńšować
worjeńšować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | worjeńšuju | worjeńšujemoj | worjeńšujemy |
| 2. | worjeńšuješ | worjeńšujetej (-taj) | worjeńšujeće |
| 3. | worjeńšuje | worjeńšujetej | worjeńšuja (worjeńšuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | worjeńšujo, worjeńšujcy, worjeńšowawši |
| prezensowy particip | worjeńšowacy |
| preteritowy particip | worjeńšowany |
| ł-forma | worjeńšował, worjeńšowała, worjeńšowało, dual: worjeńšowałoj, plural: worjeńšowali (worjeńšowałe) |
| werbalny substantiw | worjeńšowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | worjeńšowach | worjeńšowachmoj | worjeńšowachmy |
| 2. | worjeńšowaše | worjeńšowaštej | worjeńšowašće |
| 3. | worjeńšowaše | worjeńšowaštej | worjeńšowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | worjeńšujmoj | worjeńšujmy |
| 2. | worjeńšuj | worjeńšujtej (-taj) | worjeńšujće |
| 3. | worjeńšuj, njech worjeńšuje | worjeńšujtej (-taj) | njech worjeńšuja (worjeńšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-rjeń-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʀʲei̯nʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne worjeńšowaše je 0x dokładźene, worjeńšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] porjeńšić; porjeńšeć; porjeńšować; worjeńšić; worjeńšeć; zrjeńšić; zrjeńšeć