wotdźělować
wotdźělować
wotdźělować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotdźěluju | wotdźělujemoj | wotdźělujemy |
| 2. | wotdźěluješ | wotdźělujetej (-taj) | wotdźělujeće |
| 3. | wotdźěluje | wotdźělujetej | wotdźěluja (wotdźěluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotdźělujo, wotdźělujcy, wotdźělowawši |
| prezensowy particip | wotdźělowacy |
| preteritowy particip | wotdźělowany |
| ł-forma | wotdźělował, wotdźělowała, wotdźělowało, dual: wotdźělowałoj, plural: wotdźělowali (wotdźělowałe) |
| werbalny substantiw | wotdźělowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotdźělowach | wotdźělowachmoj | wotdźělowachmy |
| 2. | wotdźělowaše | wotdźělowaštej | wotdźělowašće |
| 3. | wotdźělowaše | wotdźělowaštej | wotdźělowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotdźělujmoj | wotdźělujmy |
| 2. | wotdźěluj | wotdźělujtej (-taj) | wotdźělujće |
| 3. | wotdźěluj, njech wotdźěluje | wotdźělujtej (-taj) | njech wotdźěluja (wotdźěluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-dźě-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtdʑʲɪlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotdźělowaše je 0x dokładźene, wotdźělowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotdźělić; wotdźěleć; izolować