wukadźować
wukadźować
wukadźować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukadźuju | wukadźujemoj | wukadźujemy |
| 2. | wukadźuješ | wukadźujetej (-taj) | wukadźujeće |
| 3. | wukadźuje | wukadźujetej | wukadźuja (wukadźuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wukadźujo, wukadźujcy, wukadźowawši |
| prezensowy particip | wukadźowacy |
| preteritowy particip | wukadźowany |
| ł-forma | wukadźował, wukadźowała, wukadźowało, dual: wukadźowałoj, plural: wukadźowali (wukadźowałe) |
| werbalny substantiw | wukadźowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukadźowach | wukadźowachmoj | wukadźowachmy |
| 2. | wukadźowaše | wukadźowaštej | wukadźowašće |
| 3. | wukadźowaše | wukadźowaštej | wukadźowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wukadźujmoj | wukadźujmy |
| 2. | wukadźuj | wukadźujtej (-taj) | wukadźujće |
| 3. | wukadźuj, njech wukadźuje | wukadźujtej (-taj) | njech wukadźuja (wukadźuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ka-dźo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ukadʑou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wukadźowaše je 0x dokładźene, wukadźowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Tajke bijeńcy pjanych zadźěrakow su snadź tule raz z wašnjom byłe, ale přistojni dźěłaćerjo su sami na porjadk hladali a njepolěpšomnych njedočinkow z twarnišća wukadźili a hišće wukadźuja. (Njechorński)
- Kaž běše mjedwědźe z jich borłow honił a liški a šwincy wjich škałobach a jamach pytał a wukadźował, tak chcyše wón zapyrićtym, kotřiž běchu zawinowali, zo dyrbješe wopušćić nana a mać a narodny dom, prjedy dyžli so spózna z nanowym hrodom a ze wšěmi swojimi. (Zalěski)
- Druhi rjad doprědka, hejda, županojo, 146 nětk pokažće, kak so čerći z hele wukadźuja. (Zalěski)