wuzhibować
wuzhibować
wuzhibować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuzhibuju | wuzhibujemoj | wuzhibujemy |
| 2. | wuzhibuješ | wuzhibujetej (-taj) | wuzhibujeće |
| 3. | wuzhibuje | wuzhibujetej | wuzhibuja (wuzhibuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wuzhibujo, wuzhibujcy, wuzhibowawši |
| prezensowy particip | wuzhibowacy |
| preteritowy particip | wuzhibowany |
| ł-forma | wuzhibował, wuzhibowała, wuzhibowało, dual: wuzhibowałoj, plural: wuzhibowali (wuzhibowałe) |
| werbalny substantiw | wuzhibowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wuzhibowach | wuzhibowachmoj | wuzhibowachmy |
| 2. | wuzhibowaše | wuzhibowaštej | wuzhibowašće |
| 3. | wuzhibowaše | wuzhibowaštej | wuzhibowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wuzhibujmoj | wuzhibujmy |
| 2. | wuzhibuj | wuzhibujtej (-taj) | wuzhibujće |
| 3. | wuzhibuj, njech wuzhibuje | wuzhibujtej (-taj) | njech wuzhibuja (wuzhibuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-zhi-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uzhibou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuzhibowaše je 0x dokładźene, wuzhibowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Tajke twjerde rostliny takle wuzhibować, a ani njenałamać, to so njehodźi. (Katolski Posoł 1914)
- Špihel mjenujcy ze swojimi wuzhibowanymi, wobłukatymi sćěnami tworješe jara dźiwne wobrazy, stłóčene, sćehnjene a směšnje skepsane. (Katolski Posoł 1917)
- Tajke twjerde rostliny takle wuzhibować, a ani njenałamać, to so "njehodźi. (Radlubin)