zesłabjować
Napohlad
zesłabjować
zesłabjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zesłabjuju | zesłabjujemoj | zesłabjujemy |
2. | zesłabjuješ | zesłabjujetej (-taj) | zesłabjujeće |
3. | zesłabjuje | zesłabjujetej | zesłabjuja (zesłabjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zesłabjujo, zesłabjujcy, zesłabjowawši |
prezensowy particip | zesłabjowacy |
preteritowy particip | zesłabjowany |
ł-forma | zesłabjował, zesłabjowała, zesłabjowało, dual: zesłabjowałoj, plural: zesłabjowali (zesłabjowałe) |
werbalny substantiw | zesłabjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zesłabjowach | zesłabjowachmoj | zesłabjowachmy |
2. | zesłabjowaše | zesłabjowaštej | zesłabjowašće |
3. | zesłabjowaše | zesłabjowaštej | zesłabjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zesłabjujmoj | zesłabjujmy |
2. | zesłabjuj | zesłabjujtej (-taj) | zesłabjujće |
3. | zesłabjuj, njech zesłabjuje | zesłabjujtej (-taj) | njech zesłabjuja (zesłabjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ze-sła-bjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zesu̯abʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zesłabjowaše je 0x dokładźene, zesłabjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wosłabić; wosłabjeć; wosłabjować; zesłabić; zesłabjeć; słabić; zmučnić; zmučnjeć
Přikłady:
- [1] Dźensa pak měli so wšitcy Słowjenjo wobarać přećiwo hižo wustupowacemu zesłabjowanju słowjanšćiny powšitkownje. (Rozhlad 1992)