zesedłować
zesedłować
zesedłować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zesedłuju | zesedłujemoj | zesedłujemy |
| 2. | zesedłuješ | zesedłujetej (-taj) | zesedłujeće |
| 3. | zesedłuje | zesedłujetej | zesedłuja (zesedłuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zesedłujo, zesedłujcy, zesedłowawši |
| prezensowy particip | zesedłowacy |
| preteritowy particip | zesedłowany |
| ł-forma | zesedłował, zesedłowała, zesedłowało, dual: zesedłowałoj, plural: zesedłowali (zesedłowałe) |
| werbalny substantiw | zesedłowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zesedłowach | zesedłowachmoj | zesedłowachmy |
| 2. | zesedłowaše | zesedłowaštej | zesedłowašće |
| 3. | zesedłowaše | zesedłowaštej | zesedłowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zesedłujmoj | zesedłujmy |
| 2. | zesedłuj | zesedłujtej (-taj) | zesedłujće |
| 3. | zesedłuj, njech zesedłuje | zesedłujtej (-taj) | njech zesedłuja (zesedłuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ze-se-dło-wać
Wurjekowanje
- IPA: zesedu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zesedłowaše je 0x dokładźene, zesedłowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] sedłować; sedłać