zlutować
zlutować
zlutować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zlutuju | zlutujemoj | zlutujemy |
| 2. | zlutuješ | zlutujetej (-taj) | zlutujeće |
| 3. | zlutuje | zlutujetej (-taj) | zlutuja (zlutuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zlutujo, zlutujcy, zlutowawši | ||
| prezensowy particip | zlutowacy | ||
| preteritowy particip | zlutowany | ||
| ł-forma | zlutował, zlutowała, zlutowało, dual: zlutowałoj, plural: zlutowali (zlutowałe) | ||
| werbalny substantiw | zlutowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zlutowach | zlutowachmoj | zlutowachmy |
| 2. | zlutowa | zlutowaštej | zlutowašće |
| 3. | zlutowa | zlutowaštej | zlutowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zlutujmoj | zlutujmy |
| 2. | zlutuj | zlutujtej (-taj) | zlutujće |
| 3. | zlutuj, njech zlutuje | zlutujtej (-taj) | njech zlutuja (zlutuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zlu-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: zlutou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zlutowaše je 0x dokładźene, zlutowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] W swojim času próca mała Je wulke dźěło zlutowała. (Buk)
- Wander 4, 278 1231 W swojim času próca mała wulke dźěło zlutowała. (Leksikon přisłowow 1996)
- Wander 3, 750 1881 W swojim času próca mała wulke dźěło zlutowała. (Leksikon přisłowow 1996)