zwosobnjować
Napohlad
zwosobnjować
zwosobnjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zwosobnjuju | zwosobnjujemoj | zwosobnjujemy |
2. | zwosobnjuješ | zwosobnjujetej (-taj) | zwosobnjujeće |
3. | zwosobnjuje | zwosobnjujetej | zwosobnjuja (zwosobnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zwosobnjujo, zwosobnjujcy, zwosobnjowawši |
prezensowy particip | zwosobnjowacy |
preteritowy particip | zwosobnjowany |
ł-forma | zwosobnjował, zwosobnjowała, zwosobnjowało, dual: zwosobnjowałoj, plural: zwosobnjowali (zwosobnjowałe) |
werbalny substantiw | zwosobnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zwosobnjowach | zwosobnjowachmoj | zwosobnjowachmy |
2. | zwosobnjowaše | zwosobnjowaštej | zwosobnjowašće |
3. | zwosobnjowaše | zwosobnjowaštej | zwosobnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zwosobnjujmoj | zwosobnjujmy |
2. | zwosobnjuj | zwosobnjujtej (-taj) | zwosobnjujće |
3. | zwosobnjuj, njech zwosobnjuje | zwosobnjujtej (-taj) | njech zwosobnjuja (zwosobnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwo-sob-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zu̯ɔsobnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zwosobnjowaše je 0x dokładźene, zwosobnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] personifikować; zwosobnić