dedikować
dedikować
dedikować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dedikuju | dedikujemoj | dedikujemy |
| 2. | dedikuješ | dedikujetej (-taj) | dedikujeće |
| 3. | dedikuje | dedikujetej | dedikuja (dedikuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | dedikujo, dedikujcy, dedikowawši |
| prezensowy particip | dedikowacy |
| preteritowy particip | dedikowany |
| ł-forma | dedikował, dedikowała, dedikowało, dual: dedikowałoj, plural: dedikowali (dedikowałe) |
| werbalny substantiw | dedikowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dedikowach | dedikowachmoj | dedikowachmy |
| 2. | dedikowaše | dedikowaštej | dedikowašće |
| 3. | dedikowaše | dedikowaštej | dedikowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | dedikujmoj | dedikujmy |
| 2. | dedikuj | dedikujtej (-taj) | dedikujće |
| 3. | dedikuj, njech dedikuje | dedikujtej (-taj) | njech dedikuja (dedikuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-di-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: dedikou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne dedikowaše je 0x dokładźene, dedikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Jeli sy balady hižo někomu druhemu poswjećił, potom Će prošu, zo by ji knihu prełožkow cyle wěsće dedikował. (Ćišinski)
- Hdyž pak sy hižo z njej jednał, chcu ji knihu baladow poswjećić, dokelž přełožk so derje dedikować njehodźi. (Ćišinski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|