dopruwować

dopruwować

dopruwować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dopruwuju	dopruwujemoj	dopruwujemy
2.	dopruwuješ	dopruwujetej (-taj)	dopruwujeće
3.	dopruwuje	dopruwujetej (-taj)	dopruwuja (dopruwuju)

aspekt	p/ip
transgresiw	dopruwujo, dopruwujcy, dopruwowawši
prezensowy particip	dopruwowacy
preteritowy particip	dopruwowany
ł-forma	dopruwował, dopruwowała, dopruwowało, dual: dopruwowałoj, plural: dopruwowali (dopruwowałe)
werbalny substantiw	dopruwowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dopruwowach	dopruwowachmoj	dopruwowachmy
2.	dopruwowa(še)	dopruwowaštej	dopruwowašće
3.	dopruwowa(še)	dopruwowaštej	dopruwowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	dopruwujmoj	dopruwujmy
2.	dopruwuj	dopruwujtej (-taj)	dopruwujće
3.	dopruwuj, njech dopruwuje	dopruwujtej (-taj)	njech dopruwuja (dopruwuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: do-pru-wo-wać

Wurjekowanje

IPA: dopʀuu̯ou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dopruwowaše je 0x dokładźene, dopruwowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Jeho wobraz namołwjeja do posudźowanja, nic wša wosebje dopruwowanja kajkosće předstajeneho ,,produkta", ale tež swójskeje za móžnosće wobkedźbowanja. (Rozhlad 1996)

Jeje bječak sedźeše w rjadowni, njebječeše, bě małe dopruwowanje wobstał, rěkaše Winfried a bě syn wokrjesneho rady von Grauheima. (Brězan)