K wobsahej skočić

dušować

z Wikisłownika

dušować

wosoba singular dual plural
1. dušuju dušujemoj dušujemy
2. dušuješ dušujetej (-taj) dušujeće
3. dušuje dušujetej dušuja (dušuju)
aspekt ip
transgresiw dušujo, dušujcy, dušowawši
prezensowy particip dušowacy
preteritowy particip dušowany
ł-forma dušował, dušowała, dušowało,
dual: dušowałoj, plural: dušowali (dušowałe)
werbalny substantiw dušowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. dušowach dušowachmoj dušowachmy
2. dušowaše dušowaštej dušowašće
3. dušowaše dušowaštej dušowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. dušujmoj dušujmy
2. dušuj dušujtej (-taj) dušujće
3. dušuj, njech dušuje dušujtej (-taj) njech dušuja (dušuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: du-šo-wać

Wurjekowanje

IPA: duʃou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dušowaše je 4x dokładźene, dušowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Wona so wuslěka, dušowaše so, a wupi w kuchni hišće škleńcu mloka. (Stachowa)
Anita stupi so do wanje a so dušowaše. (Stachowa)
Na poł dwanaćich inscenowaše Colly polonezu, kotraž přez wšitke rumnosće chěžki wjedźeše, tež do kuchnje a dušowanskeho kućika. (Stachowa)
We wuchłódnjenej kupjelni so Anita z wulkim chwatkom dušowaše, wumy sej włosy, fenowaše a składźe je. (Stachowa)
W swojim apartemenće wón dušowaše a widźeše so w špihelu, lědy štyrcećilětny, jakny, witalny, módrošěre, wjesołe woči, kruty, muski ert, swětłe njezaćmowjene, swobodne čoło. (Brězan)
Takle dušować by so wěčnje dołho móhł. (Wornar)
Popołdnju, po změnje, so dušuja a so zaso z awtom domoj wróća. (Krawc)
Dźěše so dušować. (Čornakec)


Přełožki

[wobdźěłać]