koeksistować
koeksistować
koeksistować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | koeksistuju | koeksistujemoj | koeksistujemy |
| 2. | koeksistuješ | koeksistujetej (-taj) | koeksistujeće |
| 3. | koeksistuje | koeksistujetej | koeksistuja (koeksistuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | koeksistujo, koeksistujcy, koeksistowawši |
| prezensowy particip | koeksistowacy |
| preteritowy particip | koeksistowany |
| ł-forma | koeksistował, koeksistowała, koeksistowało, dual: koeksistowałoj, plural: koeksistowali (koeksistowałe) |
| werbalny substantiw | koeksistowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | koeksistowach | koeksistowachmoj | koeksistowachmy |
| 2. | koeksistowaše | koeksistowaštej | koeksistowašće |
| 3. | koeksistowaše | koeksistowaštej | koeksistowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | koeksistujmoj | koeksistujmy |
| 2. | koeksistuj | koeksistujtej (-taj) | koeksistujće |
| 3. | koeksistuj, njech koeksistuje | koeksistujtej (-taj) | njech koeksistuja (koeksistuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ko-ek-si-sto-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔeksistou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne koeksistowaše je 0x dokładźene, koeksistowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Konkurować rěka tu koeksistować, dokelž njemóžachu a njechachu so naši duchowni wjednicy wotrjec na katolicizm zeprěteje wěry do Pólskeje jako mesiasa, do Pólskeje, kotraž - kaž Chrystus - z rowa stanje. (Rozhlad 1993)
Přełožki
[wobdźěłać]
|