legěrować
legěrować
legěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | legěruju | legěrujemoj | legěrujemy |
| 2. | legěruješ | legěrujetej (-taj) | legěrujeće |
| 3. | legěruje | legěrujetej | legěruja (legěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | legěrujo, legěrujcy, legěrowawši |
| prezensowy particip | legěrowacy |
| preteritowy particip | legěrowany |
| ł-forma | legěrował, legěrowała, legěrowało, dual: legěrowałoj, plural: legěrowali (legěrowałe) |
| werbalny substantiw | legěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | legěrowach | legěrowachmoj | legěrowachmy |
| 2. | legěrowaše | legěrowaštej | legěrowašće |
| 3. | legěrowaše | legěrowaštej | legěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | legěrujmoj | legěrujmy |
| 2. | legěruj | legěrujtej (-taj) | legěrujće |
| 3. | legěruj, njech legěruje | legěrujtej (-taj) | njech legěruja (legěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
le-gě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: leg'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne legěrowaše je 0x dokładźene, legěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Hdyž je so wona derje powariła, přidamy mjaso a šunku, posłodźimy ragout ze selu, citronowej brěčku a winom a legěrujemy jón z rozwjerćanym žołtkom. (Protyka 2001)