přinućować
přinućować
přinućować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | přinućuju | přinućujemoj | přinućujemy |
| 2. | přinućuješ | přinućujetej (-taj) | přinućujeće |
| 3. | přinućuje | přinućujetej | přinućuja (přinućuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | přinućujo, přinućujcy, přinućowawši |
| prezensowy particip | přinućowacy |
| preteritowy particip | přinućowany |
| ł-forma | přinućował, přinućowała, přinućowało, dual: přinućowałoj, plural: přinućowali (přinućowałe) |
| werbalny substantiw | přinućowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | přinućowach | přinućowachmoj | přinućowachmy |
| 2. | přinućowaše | přinućowaštej | přinućowašće |
| 3. | přinućowaše | přinućowaštej | přinućowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | přinućujmoj | přinućujmy |
| 2. | přinućuj | přinućujtej (-taj) | přinućujće |
| 3. | přinućuj, njech přinućuje | přinućujtej (-taj) | njech přinućuja (přinućuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
při-nu-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʃinuʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne přinućowaše je 0x dokładźene, přinućowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] nanuzować; nanućić; nanućeć; nanućować; přinućić; přinućeć; přinuzować; nuzować; nućić; znućić
Přełožki[wobdźěłać]
|