podkołkować
podkołkować
podkołkować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | podkołkuju | podkołkujemoj | podkołkujemy |
| 2. | podkołkuješ | podkołkujetej (-taj) | podkołkujeće |
| 3. | podkołkuje | podkołkujetej (-taj) | podkołkuja (podkołkuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | podkołkujo, podkołkujcy, podkołkowawši | ||
| prezensowy particip | podkołkowacy | ||
| preteritowy particip | podkołkowany | ||
| ł-forma | podkołkował, podkołkowała, podkołkowało, dual: podkołkowałoj, plural: podkołkowali (podkołkowałe) | ||
| werbalny substantiw | podkołkowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | podkołkowach | podkołkowachmoj | podkołkowachmy |
| 2. | podkołkowa(še) | podkołkowaštej | podkołkowašće |
| 3. | podkołkowa(še) | podkołkowaštej | podkołkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | podkołkujmoj | podkołkujmy |
| 2. | podkołkuj | podkołkujtej (-taj) | podkołkujće |
| 3. | podkołkuj, njech podkołkuje | podkołkujtej (-taj) | njech podkołkuja (podkołkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pod-koł-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔdkou̯kou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne podkołkowaše je 0x dokładźene, podkołkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wón tam chowaše sydom medaljow, jemu w běhu lět připowěsnjenych za wuběrne wjesnjanostowanje, sydom hamtskich a porjadnje podkołkowanych a podpisanych porokow, jemu w samsnych lětach wuprajenych dla wonječesćenja předpismow a přikazow jemu nadrjadowaneho zarjada, a lisćinu -- nad porokami a chwalbami ležacu --, kotruž wón swojich Štyrnaće swjatych wumóžerjow z nuzy mjenowaše. (Brězan)
Přełožki
[wobdźěłać]
|