rozhrjebować
rozhrjebować
rozhrjebować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozhrjebuju | rozhrjebujemoj | rozhrjebujemy |
| 2. | rozhrjebuješ | rozhrjebujetej (-taj) | rozhrjebujeće |
| 3. | rozhrjebuje | rozhrjebujetej | rozhrjebuja (rozhrjebuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozhrjebujo, rozhrjebujcy, rozhrjebowawši |
| prezensowy particip | rozhrjebowacy |
| preteritowy particip | rozhrjebowany |
| ł-forma | rozhrjebował, rozhrjebowała, rozhrjebowało, dual: rozhrjebowałoj, plural: rozhrjebowali (rozhrjebowałe) |
| werbalny substantiw | rozhrjebowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozhrjebowach | rozhrjebowachmoj | rozhrjebowachmy |
| 2. | rozhrjebowaše | rozhrjebowaštej | rozhrjebowašće |
| 3. | rozhrjebowaše | rozhrjebowaštej | rozhrjebowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozhrjebujmoj | rozhrjebujmy |
| 2. | rozhrjebuj | rozhrjebujtej (-taj) | rozhrjebujće |
| 3. | rozhrjebuj, njech rozhrjebuje | rozhrjebujtej (-taj) | njech rozhrjebuja (rozhrjebuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-hrje-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzhʀʲebou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozhrjebowaše je 0x dokładźene, rozhrjebowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozhrjebać
Přikłady:
- [1] A njezdawa so jenož, je tomu tež tak, zo někotryžkuli wobraz sej do našich dnjow zachowa aktualnu hódnotu: "Wot Złeho (haj "złeho") Komorowa do Klětnoho rozhrjebuja twoju swjatu zemju, wurubjuja će, znješwarnuja će a dale će budźeja wurubjować a znješwarnjować hišće sto lět. (Rozhlad 1990)