walcować
walcować
walcować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | walcuju | walcujemoj | walcujemy |
| 2. | walcuješ | walcujetej (-taj) | walcujeće |
| 3. | walcuje | walcujetej | walcuja (walcuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | walcujo, walcujcy, walcowawši |
| prezensowy particip | walcowacy |
| preteritowy particip | walcowany |
| ł-forma | walcował, walcowała, walcowało, dual: walcowałoj, plural: walcowali (walcowałe) |
| werbalny substantiw | walcowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | walcowach | walcowachmoj | walcowachmy |
| 2. | walcowaše | walcowaštej | walcowašće |
| 3. | walcowaše | walcowaštej | walcowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | walcujmoj | walcujmy |
| 2. | walcuj | walcujtej (-taj) | walcujće |
| 3. | walcuj, njech walcuje | walcujtej (-taj) | njech walcuja (walcuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wal-co-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯alʦou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne walcowaše je 1x dokładźene, walcowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Monokl wyška poča so hnydom w takće 227 walčika čumpolić, alarmowy trompetar hrabny sej třećeho adjutanta a walcowaše z nim ze stana, wyšk přimaše za posołom, licatym kaž w mlóce całta, ći drjeworubarjo ćisnychu swoje mječe preč, ći hejtmanojo a dalši oficěrojo padnychu ze šćowkacymi komandowymi hłosami do spěwa woni njeznajachu jeho słowa, spěwachu Sprung auf, marsch, marsch, dźeržachu so za ruce a rejowachu rejku. (Brězan)
Přełožki
[wobdźěłać]
|