K wobsahej skočić

wobtykować so

z Wikisłownika

wobtykować so

wosoba singular dual plural
1. wobtykuju wobtykujemoj wobtykujemy
2. wobtykuješ wobtykujetej (-taj) wobtykujeće
3. wobtykuje wobtykujetej wobtykuja (wobtykuju)
aspekt ip
transgresiw wobtykujo, wobtykujcy, wobtykowawši
prezensowy particip wobtykowacy
preteritowy particip wobtykowany
ł-forma wobtykował, wobtykowała, wobtykowało,
dual: wobtykowałoj, plural: wobtykowali (wobtykowałe)
werbalny substantiw wobtykowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. wobtykowach wobtykowachmoj wobtykowachmy
2. wobtykowaše wobtykowaštej wobtykowašće
3. wobtykowaše wobtykowaštej wobtykowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. wobtykujmoj wobtykujmy
2. wobtykuj wobtykujtej (-taj) wobtykujće
3. wobtykuj, njech wobtykuje wobtykujtej (-taj) njech wobtykuja (wobtykuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wob-ty-ko-wać so

Wurjekowanje

IPA: u̯optɪkou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wobtykowaše je 0x dokładźene, wobtykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Ministra znutřkownych naležnosći Ouru winuja wobtykowanjow při wólbach. (Katolski Posoł 1915)
Kaž kuzło je wobtykowacy dar tomu, kiž jón dawa; dokal so wobroći, ma wuspěch. (Stary zakoń 1973)
Wšelake ~asady Wšě wobtykowanje a njeprawda so skónčitej, ale sprawnosć budźe trać na wěki. (Stary zakoń 1973)
Wšěm mjacam dawaja lubkarski pjenjez, ty pak sy dary dawała swojim lubcam a sy jich wobtykowała, zo ze wšěch stron k tebi přichadźachu, z tobu so tołc. (Stary zakoń 1973)
Winy k wójnje wona nima a drje tež nic wole, ale Jendźelska a Amerika njejstej přestałoj bosć, hrozyć a z pjenjezami wobtykować, doniž wboha China so njepodćisny. (Katolski Posoł 1917)


Přełožki

[wobdźěłać]