wotamkować

wotamkować

wotamkować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wotamkuju	wotamkujemoj	wotamkujemy
2.	wotamkuješ	wotamkujetej (-taj)	wotamkujeće
3.	wotamkuje	wotamkujetej	wotamkuja (wotamkuju)

aspekt	ip
transgresiw	wotamkujo, wotamkujcy, wotamkowawši
prezensowy particip	wotamkowacy
preteritowy particip	wotamkowany
ł-forma	wotamkował, wotamkowała, wotamkowało, dual: wotamkowałoj, plural: wotamkowali (wotamkowałe)
werbalny substantiw	wotamkowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wotamkowach	wotamkowachmoj	wotamkowachmy
2.	wotamkowaše	wotamkowaštej	wotamkowašće
3.	wotamkowaše	wotamkowaštej	wotamkowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wotamkujmoj	wotamkujmy
2.	wotamkuj	wotamkujtej (-taj)	wotamkujće
3.	wotamkuj, njech wotamkuje	wotamkujtej (-taj)	njech wotamkuja (wotamkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wo-tam-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ɔtamkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wotamkowaše je 0x dokładźene, wotamkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wotamknyć; wotamkać

Přikłady:

[1] Spěwy přewažuja złoto, slěboro, spěwam wotamkuja wšitke duše so. (Zejler)

Ale runje tu, hdźež su zemi jeje mjezy stajene, započina so njesměrny tamny swět; hdźež so kónči časnosć, tam swoje prawa dóstawa wěčnosć, hdźež nam zemska domizna zamka swoje wrota, tam so wotamkuja durje do wěčnoho wobydlenja. (Katolski Posoł 1917)

Stražnik wotamkuje, pomału wjerća so šěroke wobruče přez desinfekciju. (Krawc)

Kaž mječ twoje złote pjero ryje, duchowne a ćělne zbože syje, wotamkuje ludej prawa rowy. (Ćišinski)

Tola -- 35 -- wotamkowasche ruku, hdźež hłódnych a nahich pytny. (Radyserb)

W nocy přebywachu woni we wokolinje Božeho domu, přetož jim bě stražna słužba napołožena, a ranje wot ranja dyrbjachu wotamkować. (Stary zakoń 1976)