wudypować
wudypować
wudypować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wudypuju | wudypujemoj | wudypujemy |
| 2. | wudypuješ | wudypujetej (-taj) | wudypujeće |
| 3. | wudypuje | wudypujetej | wudypuja (wudypuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wudypujo, wudypujcy, wudypowawši |
| prezensowy particip | wudypowacy |
| preteritowy particip | wudypowany |
| ł-forma | wudypował, wudypowała, wudypowało, dual: wudypowałoj, plural: wudypowali (wudypowałe) |
| werbalny substantiw | wudypowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wudypowach | wudypowachmoj | wudypowachmy |
| 2. | wudypowaše | wudypowaštej | wudypowašće |
| 3. | wudypowaše | wudypowaštej | wudypowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wudypujmoj | wudypujmy |
| 2. | wudypuj | wudypujtej (-taj) | wudypujće |
| 3. | wudypuj, njech wudypuje | wudypujtej (-taj) | njech wudypuja (wudypuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-dy-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯udɪpou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wudypowaše je 0x dokładźene, wudypowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wudypać; wudypnyć; wuklubać; wuklubować; wućesać
Přikłady:
- [1] Tak jedna tež rjemjeslnik a wumělc, kiž ma wodnjo a w nocy swoje dźěło, kiž wudypuje wukalane pječaty a wutrajnje twori wšelakore barby, a přemysluje, kak by wobraz wěrnje narysowal, a prócuje so, zo by swoje dźěło zdokonjał. (Stary zakoń 1973)