zahaćować

zahaćować

zahaćować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	zahaćuju	zahaćujemoj	zahaćujemy
2.	zahaćuješ	zahaćujetej (-taj)	zahaćujeće
3.	zahaćuje	zahaćujetej	zahaćuja (zahaćuju)

aspekt	ip
transgresiw	zahaćujo, zahaćujcy, zahaćowawši
prezensowy particip	zahaćowacy
preteritowy particip	zahaćowany
ł-forma	zahaćował, zahaćowała, zahaćowało, dual: zahaćowałoj, plural: zahaćowali (zahaćowałe)
werbalny substantiw	zahaćowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	zahaćowach	zahaćowachmoj	zahaćowachmy
2.	zahaćowaše	zahaćowaštej	zahaćowašće
3.	zahaćowaše	zahaćowaštej	zahaćowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	zahaćujmoj	zahaćujmy
2.	zahaćuj	zahaćujtej (-taj)	zahaćujće
3.	zahaćuj, njech zahaćuje	zahaćujtej (-taj)	njech zahaćuja (zahaćuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-ha-ćo-wać

Wurjekowanje

IPA: zahaʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zahaćowaše je 0x dokładźene, zahaćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zahaćić; zahaćeć; haćić; zamjezować; wobmjezować; zaraćić; zaraćeć; zaraćować; zastajić; zastajeć; lemić

Přikłady:

[1] Ale, mi je to jara ćežko, zo je zahaćuju. (Brankačk)