zaraćować
zaraćować
zaraćować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zaraćuju | zaraćujemoj | zaraćujemy |
| 2. | zaraćuješ | zaraćujetej (-taj) | zaraćujeće |
| 3. | zaraćuje | zaraćujetej | zaraćuja (zaraćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zaraćujo, zaraćujcy, zaraćowawši |
| prezensowy particip | zaraćowacy |
| preteritowy particip | zaraćowany |
| ł-forma | zaraćował, zaraćowała, zaraćowało, dual: zaraćowałoj, plural: zaraćowali (zaraćowałe) |
| werbalny substantiw | zaraćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zaraćowach | zaraćowachmoj | zaraćowachmy |
| 2. | zaraćowaše | zaraćowaštej | zaraćowašće |
| 3. | zaraćowaše | zaraćowaštej | zaraćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zaraćujmoj | zaraćujmy |
| 2. | zaraćuj | zaraćujtej (-taj) | zaraćujće |
| 3. | zaraćuj, njech zaraćuje | zaraćujtej (-taj) | njech zaraćuja (zaraćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ra-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʀaʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zaraćowaše je 0x dokładźene, zaraćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zašlahać; zašlahować; zaraćić; zaraćeć; wotšlahać; wotšlahować; šlahać; zahaćić; zahaćeć; zahaćować; spinać; spjeć; napinać; napjeć; haćić; zawrěć; zawěrać; zapołožić; zapołožować; zalehnyć; zalěhować; zabarikaděrować; zezaraćeć; zezaraćować; zastajić; zastajeć