zahubjować
zahubjować
zahubjować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zahubjuju | zahubjujemoj | zahubjujemy |
| 2. | zahubjuješ | zahubjujetej (-taj) | zahubjujeće |
| 3. | zahubjuje | zahubjujetej | zahubjuja (zahubjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zahubjujo, zahubjujcy, zahubjowawši |
| prezensowy particip | zahubjowacy |
| preteritowy particip | zahubjowany |
| ł-forma | zahubjował, zahubjowała, zahubjowało, dual: zahubjowałoj, plural: zahubjowali (zahubjowałe) |
| werbalny substantiw | zahubjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zahubjowach | zahubjowachmoj | zahubjowachmy |
| 2. | zahubjowaše | zahubjowaštej | zahubjowašće |
| 3. | zahubjowaše | zahubjowaštej | zahubjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zahubjujmoj | zahubjujmy |
| 2. | zahubjuj | zahubjujtej (-taj) | zahubjujće |
| 3. | zahubjuj, njech zahubjuje | zahubjujtej (-taj) | njech zahubjuja (zahubjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-hu-bjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zahubʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zahubjowaše je 0x dokładźene, zahubjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Ze zatrašneho zahubjowanja połobskich a serbskich splahow budźemy so my Serbja jeno potom dowuchować móc, hdyž budźemy prezjedni! (Ćišinski)